مهمترین موضوع در نگارش

مقاله ای با دو قسمت عموماً در نیمه راه مطلبش ته میکشد مگر اینکه بسیار کوتاه باشد. اگر یک مقالهای مثلاً ۱۵۰۰ کلمهای را به پنج قسمت تقسیم کنیم هر قسمت بیشتر از ۳۰۰ کلمه گنجایش ندارد و ۳۰۰ کلمه آنقدر نیست که بتوان مطالب قابل توجهی را ارائه داد. مقالات مجلهای که معمولاً بین ۳۰۰۰ تا حدود ۶۰۰۰ کلمهای می باشند. به ندرت بیشتر از پنج یا شش قسمت دارند. مهمترین موضوع در نگارش، خوب دسته بندی کردن و چگونگی سرهم کردن مطالب با یکدیگر است به طریقی که خواننده بتواند به راحتی آنها را دنبال نماید. هر ریز نکاتی که بیشتر از پنج قسمت عمده داشته باشد باید با دقت مورد بررسی قرار گیرد تا معلوم گردد که آیا مطالب کاملاً از هم مجزا شدهاند و آیا بین آنها تشابه و وجه اشتراک هایی وجود دارد تا بتوان بعضی را درهم ادغام کرد؟

یا اینکه آیا مقاله ی مورد نظر واقعاً گنجایش آنهمه مطلب را دارد یا نه؟ پس از آنکه قسمتهای اصلی نوشته  مورد نظر کاملاً مجزا و مشخص شدند نوبت به جزئیات هر یک می رسد که در زیر قسمتهای عمده – یا اصلی در هر قسمتی که به آن مربوط می شوند – قرار گیرند. بعضی اوقات بعضی از این ها نیز جزئیات کوچکتری دارند که در زیر هر یک از قسمتهای مربوط به خودشان واقع می شوند. در اینجا باید توجه داشت که دسته های کلی – جزئی و اجزاء کوچکتر هر یک، هرکدام را با یک نوع از اعداد یا حروف معینی مشخص میکنیم.” فرض کنیم بخواهیم مقالهای در مورد خاک بنویسیم. این موضوع آنقدر کلی است که می توان صدها کتاب و مقاله و رساله دراین باره نوشست از این نظر باید در یک مقاله یک جنبهای خاص آن مثلاً جنبه اهمیت خاک در زندگی نبات و حیوان را مورد بررسی قرار داد.

در حین مطالعات خود فرضاً متوجه میشویم که (خاک اساس زندگی نبات و حیوان است) باز این مطلب خیلی کلی است، ظرفیت یک یا چند مقاله ی چند هزار کلمهای برای بیان آن کافی نمیباشد. باز به مطالعه ی خود ادامه میدهیم متوجه میشویم که امروز مانند. قدیم دسترسی به زمینهای زراعتی جدید امکان پذیر نیست به این نتیجه میرسیم خاکهای موجودی را که در اختیار داریم باید نگهداری کنیم. پس (نگهداری خاک) می تواند موضوع خوبی برای کار ما باشد. وقتی که با ادامه  مطالعه این موضوع را ردگیری میکنیم متوجه می شویم که در این موضوع باز جنبه های زیادی را میتوان مورد بررسی قرار داد. متوجه می شویم که یکی از فرق نگهداری خاک جلوگیری از فرسایش آن می باشد. این مطلب برای قلمفرسایی نظرمان را جلب میکند. در این هنگام است که برای هموار و سرراست کردن کار خود سعی میکنیم که منظور خود را در یک جمله زیر عنوان (نگهداری خاک) بیان کنیم. مثلاً:

عوامل طبیعی باعث فرسایشی خاک می شوند. از این لحظه به بعد به دنبال تهیه  مطلب روی این موضوع میرویم. اطلاعات گوناگونی را که به طرق مختلف به دست می آوریم (به طوری که بعداً در نوشتن مقالات تحقیقی و علمی بیان خواهد شد) روی تکه هایی از شمیز (به ابعاد ۱۵ × ۱۰ سانتیمتر) یادداشت میکنیم و این (فیش ها) یا یادداشتها را رویهم جمع آوری می نماییم. در ضمن کار متوجه می شویم این اطلاعات یک قسمت از نوشته  ما را تشکیل خواهد داد که زیاد کامل نخواهد بود. پس بهتر است برای اینکه مقاله مان سودمند بوده و نتیجهای نیز داشته باشد طرز جلوگیری از فرسایش را نیز به آن اضافه کنیم. باز اطلاعاتی را که در این باره به دست می آوریم به همان ترتیب یادداشت و گردآوری می نماییم (هر اطلاع روی یک فیش). حال اقدام به انتخاب و طبقه بندی اطلاعات حاصله میکنیم. مطالب به دست آمده زیر دو عنوان کلی قرار میگیرند. (یا دو چهارگوشه  مجزا).