افراط‌گرایان راست برای نجات انقلاب ویرایش ژنی اروپا
دو نماینده افراط‌گرای راست که پیش از این نادیده گرفته می‌شدند، می‌توانند بن‌بست مربوط به گیاهان ویرایش‌شده ژنی را پایان دهند.
نوشتهٔ بارتوش برزهینسکی
پیشنویس قانون ویرایش ژنی اروپا شاید فقط با کمک افراط‌گرایان راست بتواند زنده بماند.
این قانون جدید تصمیم می‌گیرد که آیا اروپا درهای نسل جدیدی از گیاهان ویرایش‌شده ژنی را می‌گشاید یا خیر — نوآوری‌ای که ارزش چندین تریلیون یورو دارد. اما پس از ماه‌ها جلسات طولانی و ساعت‌ها مذاکره، خشم‌های فرسوده و احساس تکرار، حلقهٔ کوچکی از مقامات که سعی در تنظیم نهایی این قانون دارند، متوجه شده‌اند که به بن‌بست برخورد کرده‌اند.
اکنون، در دل اتاق‌های مذاکره، یک تابو به‌نظر می‌رسد که به‌عنوان یک راه‌حل اضطراری عمل می‌کند. دو نمایندهٔ مجلس اروپا راست‌گرا — هم‌پیمانان جرجیا ملونی و ماتئو سالوینی — به‌نظر می‌رسد آمادهٔ شکستن این بن‌بست هستند.
«چپ مذاکرات را مسدود کرده است»، سیلویا ساردونه، ستاره نوظهور در حزب افراط‌گرای راست ایتالیا (لگا) گفت. «درخواست‌های آن‌ها غیرقابل برآورده شدن هستند».
اگرچه هرگز این‌چنینی صریح نخواهند گفت، سایر مذاکره‌کنندگان در پروندهٔ تکنیک‌های جدید ژنومیک با او هم‌نظرند. هفته به هفته، مقامات کمیسیون اروپا، دیپلمات‌های ملی و نمایندگان پارلمان به اسناد حاشیه‌نویس‌شده‌ای که اکنون بیشتر از تلفن‌های همراه خود برایشان آشنا شده است، می‌نگرند.
داعمین می‌گویند این فناوری می‌تواند به توسعهٔ محصولاتی که در برابر خشکی مقاوم‌اند و مصرف مواد شیمیایی را کاهش می‌دهند، کمک کند. منتقدان نگرانند که این امر با اعطای پتنت‌ها به شرکت‌های بزرگ بذر، آنان را تقویت کرده و نواحی بذرهای کوچک را از بازار حذف کند.
اما هر زمان که مذاکرات دوباره آغاز می‌شود، بلافاصله به‌هم می‌ریزد — نه به‌دلیل مخالفت‌های دولت‌ها یا کمیسیون، بلکه چون صدای خود پارلمان به‌سوی جهت‌های مخالف می‌کشد.
کریستوف کلرژو، سوسیالیست فرانسوی که با حمایت سبزها و جناح چپ همراه است، بر حفظ حفاظت‌های قوی‌تر برای شرکت‌های کوچک، مصرف‌کنندگان و محیط زیست تأکید دارد. جسیكا پولفجارد، محافظه‌کار سوئدی که نقش واسطهٔ پارلمان را ایفا می‌کند، در تلاش است تا گروه خود را متحد نگه دارد. در همان حین، دو عضو این گروه — که پیش از این نادیده گرفته شدند — به‌صورت آرام نشان می‌دهند که آمادهٔ توافق هستند.
در همان خلأ، ایده‌ای که پیش از این تابو محسوب می‌شد، به گفت‌وگو وارد شده است:
اگر افراط‌گرایان راست اکنون تنها راه برای پیشبرد این کار باشند، چه می‌شود؟
محاسبهٔ جدید
چند ماه پیش این ایده کاملاً رد می‌شد. اما پس از رأی پر سر و صدای هفتهٔ گذشته در تالار پارلمان — وقتی که مرکز راست علناً با گروه‌های افراط‌گرای راست متحد شد تا بستهٔ آزادسازی مقررات را از میان فضای پر از هورا و فریادها به‌سرعت پیش ببرد — دیگر این‌چنین غیرممکن به‌نظر نمی‌رسد.
کمیسیون می‌گوید که نمی‌تواند تغییرات بیشتری را بپذیرد. دولت‌ها می‌گویند که تا اینجای کار حداکثری را انجام داده‌اند. متن بدون تغییر به میزی که در آن بحث می‌شود، باز می‌گردد.
«ما هر هفته بر همان بندها می‌چرخیم»، یک دیپلمات، که همانند دیگران در این روایت برای بحث‌های حساس ناشناس مانده است، گفت.
در همان نقطه است که دو شخصیت غیرمنتظره در حاشیهٔ بن‌بست حضور دارند.
یکی از آن‌ها پیئتر فیوچی است، وارث یک سلسله تاریخی اسلحه‌سازی ایتالیایی، موعظه‌گر شکار که در ویدیوهای فیس‌بوک به «دوستان عزیز شکار و ماهیگیری» خطاب می‌کند، و مردی که یکبار بر روی پوستر یک کارزار با یک تفنگ دیده شد.
دومین شخصیت سیلویا ساردونه است، سختگیر راست‌گرا که به «حماقت‌های سبز»، حشرات خوراکی و خودروهای برقی حمله می‌کند. او به‌دلیل پست‌های شبکه‌های اجتماعی که هشدار به «اسلامی‌سازی» می‌داد، ادعاهای ارتباط بین فعالان چپ افراطی و تندروان اسلامی، و حمله به جامعه رومی، به‌سرعنوانی مشهور شد.
هر دو به‌نظری هیچ‌یک را قهرمان بیوتکنولوژی نمی‌دانند. اما هر دو اعلام کرده‌اند که مایلند به توافقی که دولت‌ها آن را تنها گزینهٔ واقعی می‌دانند، رضایت دهند. آمادگی این دو نفر جو مذاکرات را تغییر داده است.
تهدید ورود افراط‌گرایان راست می‌تواند کریستوف کلرژو را مجبور کند تا به یک سازش ضعیف‌تر — اقدامی میانه‌رو که در پارلمان رایج است — دست بگذارد، به‌نظر یک مقام نزدیک به مذاکرات پارلمان. این فقط برای جلوگیری از پیشبرد توافقی حتی ضعیف‌تر که توسط افراط‌گرایان راست حمایت می‌شود، بدون حضور او، است.
کلرژو این سناریو را به‌طور قطعی رد کرد و گفت که مذاکرات به آن مرحله نرسیده‌اند و هیچ نکتهٔ جدیدی برای اظهار نظر وجود ندارد.
او پیش از این اعلام کرده بود که برای اثبات این که تکنیک‌های جدید ژنومیک واقعاً سودمند هستند، نه صرفاً وعده‌های کاغذی، فشار می‌آورد. او افزود که این توافق نباید تمرکز بازار بذر را به‌دست چند شرکت چندملیتی گرداند، به‌قید هزینهٔ نواحی بذرهای کوچک و کشاورزان.
پولفجارد برای این مقاله نظری ارائه نکرد و به حساسیت مذاکرات جاری اشاره کرد.
سال گذشته، نمایندگان مجلس اروپا به‌طور گسترده از ممنوعیت پتنت‌گذاری بر گیاهان ویرایش‌شده ژنی حمایت کردند، در یک نمایش نادر از همبستگی بین افراط‌گرایان راست و چپ. این بار، اکثریت — شامل بخش قابل‌توجهی از سوسیالیست‌های خود کلرژو — انتظار می‌رود از هر توافقی که مذاکره‌کنندگان بتوانند به‌دست آورند، پشتیبانی کنند، اگر این برای تصویب قانون لازم باشد. این یکی از دلایلی است که دیپلمات‌های اتحادیه اروپا می‌گویند که کلرژو دیگر نمایانگر تعادل داخل پارلمان نیست.
ولی پیش از اینکه این مسایل مهم شوند، مذاکرات باید بن‌بست داخل اتاق را شکسته کنند. یک دور جدید از جلسات فنی برای پنج‌شنبه و هفتهٔ آینده برنامه‌ریزی شده است، پیش از آن‌که جلسهٔ تصمیم‌گیری سطح سیاسی در اوایل دسامبر برگزار شود. تعداد کمی از حاضرین در میز معتقدند که اختلافات باقی‌مانده به‌طور جادویی پیش از آن حل خواهد شد.
در این میان، محاسبه‌ای ناخوشایند در هر جلسه باقی می‌ماند. همان‌طور که یک دیپلمات دیگر گفت:
«اگر این همان چیزی است که برای به‌دست آوردن توافق لازم است، پس چرا نه؟»