آموزش ریاضی با استفاده از فبک(فلسفه برای کودکان)

آموزش ریاضی با استفاده از فبک(فلسفه برای کودکان):

 روش فبک ، یکی از روش هایی است کـه بـرای ارتقـای ســطح فکــری دانــش آمــوزان کــاربرد دارد. ایــن روش بــه دانــش آمــوزان مــی آمــوزد کــه بــه جــای حفــظ طــوطی وار مطالــب و مفــاهیم ریاضــی ، بــه تفکــر در بــاره ی مســائل مــورد نظــر بپردازنــد تــا قــدرت ذهنیشــان افــزایش یابــد.

کتاب های درسی فبک نیز طراحی شده اند . روش فبک در پاِیه ی چهارم ابتدایی شامل برنامه ی درسی بدین صورت است : برنامه ی درسی شامل داستان » کیو و گاس « است و راهنمای آموزشی معلم ، » به نام شگفتی در دنیـا « ، آن را همراهـی می کند. هدف ، آوردن کودکان به سطحی است که بتوانند استدلال صوری را در مراحل بعدی تولید کنند. در این پایـه ، بـه تصورات انتزاعـی مثـل عـدد توجـه بیشـتری مـی شـود. دانـش آمـوزان ، زمـانی بـه ریاضـیات رغبـت نشـان خواهنـد داد کــــــه از آن لــــــذت ببرنــــــد و در روش فبــــــک ، ایــــــن هــــــدف برقــــــرار مــــــی گــــــردد. [17]

اصل بازنمایی:بازنمایی درک بهتر یک مفهوم است که با استفاده از تمثیـل یـا چیـزی دیگـر بـرای مفهـوم اسـتفاده مـی شود.بازنمایی ها گاهی مربوط به ساخت های ذهنی است که»بازنمایی داخلی« نامیده می شود و گاهی مربوط به ساخت های فیزیکی است که»بازنمایی خارجی«نامیده می شود.در واقع وقتی دانش آموزی که می گوید:»فلان مفهوم در کجـای زنـدگی کاربرد دارد؟«به عدم ارتباط در بازنمایی خارجی به درونی و یا برعکس اشاره دارد.از طرف دیگر بازنمایی ضمن ایجاد انگیزهی بیشتر برای تفکر،به ارتباط یک مفهوم یـا مفـاهیم دیگـر اشـاره دارد.

همچنـین دانـش آمـوزان را وادار مـی کنـد کـه بـرای آموزش،یادگیری و تعمیم دادن به مفهوم،از چند جهت به آن مراجعه کنند و ابعاد گسترده،کلی و اجزای مفهـوم را شناسـایی و رابطهی بین عناصر را تعیین کنند.بازنمایی به چهار شکل نوشتاری،تصویری،جدولی و گفتاری تقسیم می شـود.بازنمایی هـای نوشتاری نمادگذاری هایی هستند که دانش آموزان را برای فکر کردن و ارتباط برقرار کردن با یک مفهوم ریاضی در نوشـتن به کار می برند و شامل نام ها،نمادگذاری ها،اصول و توصیف ها هستند.بازنمایی تصویری،تصاویری هستند که دانش آمـوزان از آن برای فکر کردن و ارتباط برقرار کردن با یک مفهوم ریاضی به طور شهودی استفاده می کنند

.بازنمایی های جدولی کـه از داده های عددی تشکیل شده اند،ابزاری هستند که دانش آموزان برای فکر کردن و ارتباط برقـرار کـردن بـا یـک مفهـوم ریاضی استفاده می کنند.و بازنمایی های گفتاری یا شفاهی،کلمات گفته شده یا توضیحاتی هستند کـه دانـش آمـوزان بـرای صحبت کردن در مورد یک مفهوم ریاضی به کار می برند.در ابتدایی،بازنمایی ها از نوع تصویری شروع شـده و بـه نوشـتاری ختم می شوند.و سرانجام به دانش آموزان کمک می کند که به سمت درکی انتزاعی حرکت کنند. [12]