ارزيابي تغييرات مقاومت در ديوار ساخته شده از بتن معمولي
مقادير به دست آمده براي عدد چکش اشميت ميانگين ١٦ قرائت در هر خانه مي باشد. ميانگين اعداد به دست آمده در بالا و پايين ديوار ساخته شده از بتن خودتراکم به ترتيب برابر ٢٩/٢٤و٣٢/٩٩ و براي ديوار ساخته شده از بتن معمولي ٣٥/٥١و٤٠/٥٨ مي باشد، که اگر به صورت نسبت عدد قرائت شده در بالا به پايين ديوارهاي ساخته شده از بتن خود تراکم و معمولي بيان شود به ترتيب اعداد ٨٩و ٨٨%را خواهيم داشت . اين اعداد بيان کننده ي عملکرد مشابه ديوارها در توزيع مقاومت در ارتفاع خود مي باشند.
در ديوار ساخته شده از بتن خود تراکم به دليل حساسيت بيشتر در ارزيابي تغييرات مقاومت ، در ٢١ موقعيت و با پراکندگي مناسبي در ارتفاع ديوار و در ديوار ساخته شده از بتن معمولي در١٠موقعيت عمليات مغزه گيري انجام گرفته است که نتاج آن در شکل (٥) آمده است . با استفاده از سرعت امواج به دست آمده از شکل (٤) و نمودارهاي کاليبره اي که از آزمايش بر روي آزمونه هاي مکعبي استاندارد در شرايط نگهداري مشابه با ديوار تهيه شده است (شکل ١٠و١١)، مقاومت هاي معادل مکعبي به دست آمده و نتايج حاصل درشکل (١٢) آورده شده است .
همانطور که در شکل (١٢) مشاهده مي شود اختلاف ميانگين مقاومت فشاري آزمونه هاي مغزه گيري شده در بالا و پايين ديوار براي بتن خود تراکم و معمولي به ترتيب برابر٥/٥٥ و ٧/٩٥ نيوتن بر ميليمتر مربع بوده است . به عبارت ديگر مقاومت مغزه هاي گرفته شده از ديوار حاوي بتن خود تراکم در بالاي ديوار نسبت به پاي ديوار برابر ٨١% بوده و اين در حالي است که در ديوار حاوي بتن معمولي اين مقدار برابر ٧٨% مي باشد که از مقدار متوسط گزارش شده براي چنين اعضايي بيشتر مي باشد[١٢].
اين موضوع بيانگر همگني و توزيع يکسان و حتي بهتر مقاومت ، در ارتفاع ديوار ساخته شده با بتن خود تراکم حاوي زئوليت مي باشد.