دانلود مقاله اثر دو پکتین سیب یا اسید پکتیک (AP) و پکتین تغییر یافته مرکبات (MCP) بر ترشح نیتریک اکساید در دودمان سلولهای توموری هیپوفیز موش GH3/B6

مقاله اثر دو پکتین سیب یا اسید پکتیک (AP) و پکتین تغییر یافته مرکبات (MCP) بر ترشح نیتریک اکساید در دودمان سلولهای توموری هیپوفیز موش GH3/B6 که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۹۳ در پژوهش های سلولی و مولکولی (زیست شناسی ایران) از صفحه ۱۴۴ تا ۱۵۴ منتشر شده است.
نام: اثر دو پکتین سیب یا اسید پکتیک (AP) و پکتین تغییر یافته مرکبات (MCP) بر ترشح نیتریک اکساید در دودمان سلولهای توموری هیپوفیز موش GH3/B6
این مقاله دارای ۱۱ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله اسید پکتیک
مقاله پکتین تغییر یافته مرکبات (MCP)
مقاله نیتریک اکساید
مقاله سلولهای GH3/B6

نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: مقتدری حسن
جناب آقای / سرکار خانم: سپهری حوری
جناب آقای / سرکار خانم: رضایوف آمنه
جناب آقای / سرکار خانم: دلفی لادن
جناب آقای / سرکار خانم: دشت بزرگی سارا

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
پکتینها ترکیبات پلی ساکاریدی دیواره سلولی گیاهان می باشند که قادر به القای آپوپتوز در سلولهای توموری هستند. مطالعه حاضر اثر این مواد را بر آزادسازی نیتریک اکساید در سلولهای لاکتوتروف GH3/B6 که از سلولهای غده ای هیپوفیپز موش می باشند، مورد بررسی قرارمی دهد. تاثیر نیتریک اکساید بر سلولهای توموری به نوع سلول و غلظت آن بستگی دارد، به طوری که قادر به ایفای هر دو نقش مهاری و تسهیلی در روند آپوپتوز می باشد. در پژوهشهای انجام شده نشان دادند که آنزیم نیتریک اکساید سنتتاز، در دودمان سلولی هیپوفیز موش، GH3/B6 بیان می شود و باعث تولید نیتریک اکساید از ال- آرژنین می گردد. در این مطالعه سلولهای GH3/B6 پس از تیمار با غلظتهای مختلف اسید پکتیک یا پکتین سیب (AP) و پکتین تغییر یافته مرکبات (MCP)، سنجش نیتریک اکساید در آنها انجام شد و سپس درصد مهار تکثیر سلولی با استفاده از تست MTT تعیین گردید. در این پژوهش، انکوباسیون سلولها با ۱ mg/ml اسید پکتیک، پس از ۴ ساعت، موجب افزایش ۴۰ درصدی ترشح نیتریک اکساید نسبت به گروه شاهد می گردد، در حالی که غلظتهای مختلف پکتین تغییر یافته مرکبات MCP)) تاثیری بر ترشح نیتریک اکساید ندارد. مساله قابل ملاحظه این است که، غلظتهای ۲٫۵ mg/ml و ۵ از اسید پکتیک و ۳ mg/ml و ۵ از پکتین تغییر یافته مرکبات در انکوباسیون ۲۴ و ۴۸ ساعت، مهار تکثیر سلولها را موجب می گردند. نتیجه کلی در این مطالعه را می توان چنین بیان کرد که AP موجب آزاد سازی نیتریک اکساید از سلولهای GH3/B6 می شود. در حالی که پکتین مرکبات (MCP) فاقد این اثر می باشد، اما هر دو پکتین بر تکثیرسلولی اثر مهاری دارند بنابراین AP از راه آزادسازی نیتریک اکساید این مهار را انجام می دهد و MCP مسیر عملکردی دیگری مستقل از آزادسازی نیتریک اکساید را دارا می باشد.