دانلود مقاله نیازسنجی آموزشی پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی بیمارستان های شهر اصفهان
مقاله نیازسنجی آموزشی پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی بیمارستان های شهر اصفهان که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۹۱ در تحقیقات علوم رفتاری از صفحه ۱۳۳ تا ۱۴۳ منتشر شده است.
نام: نیازسنجی آموزشی پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی بیمارستان های شهر اصفهان
این مقاله دارای ۱۱ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله نیازسنجی
مقاله آموزش
مقاله پرستار
مقاله بخش روان پزشکی
نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: امین الرعایا مهین
جناب آقای / سرکار خانم: عطاری عباس
جناب آقای / سرکار خانم: مرآثی محمدرضا
جناب آقای / سرکار خانم: هادی پور کاظم
جناب آقای / سرکار خانم: عمرانی فرد ویکتوریا
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: برنامه های آموزشی به منظور تامین نیازهای آموزشی فراگیران طراحی می شوند. با توجه به گسترش سریع مرزهای علم، پرستاران نیاز به کسب مهارت های جدید دارند. بنابراین شناخت نیازهای آموزشی پرستاران شاغل، گامی موثر و مهم در راه ارتقای توانمندی آنان می باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین نیازهای آموزشی پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش مقطعی از نوع پیمایشی بوده است، که بر روی ۷۶ نفر از پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی بیمارستان های نور، فارابی و الزهرا (س) شهر اصفهان در تابستان ۱۳۹۰ انجام شد. نمونه گیری به شیوه سرشماری صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها یک پرسشنامه محقق ساخته بوده که به روش اعتبار محتوا و استفاده از ضریب Cronbach’s alpha پایائی و روائی آن تایید گردیده است (r=89 درصد). تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استباطی و توسط نرم افزار آماری SPSS انجام شده است.
یافته ها: بیشترین نیاز آموزشی پرستاران به ترتیب در سه حیطه «شناخت بیماری ها»، « مراقبت های پرستاری» و سپس «مراقبت های دارویی و غیردارویی» بوده است. مهمترین نیاز آموزشی پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی در حیطه شناخت بیماری ها شامل اختلالات روانپزشکی کودکان و نوجوانان و اورژانس های روانپزشکی، در حیطه مراقبت های پرستاری مشتمل بر نحوه کنترل بیماران تهاجمی و تدابیر مناسب به منظور پیشگیری از خودکشی و در نهایت در حیطه مراقبت های دارویی و غیردارویی، آشنایی با عوارض جانبی داروها و چگونگی مدیریت این عوارض جانبی حائز اهمیت بوده است. همچنین تفاوت معنی دار آماری بین متغیرهای سن، سابقه کار و محل خدمت پرستاران با نیازهای آموزشی آنها وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نیازهای اظهار شده توسط پرستاران در سه حیطه «شناخت بیماری ها»، «مراقبت های پرستاری» و «مراقبت های دارویی و غیردارویی» پیشنهاد می شود که به منظور ارتقای دانش و مهارت کادر پرستاری و بهبود ارائه خدمات پرستاری به بیماران، به نیازهای مذکور بیشتر توجه شود و برای پرستاران دوره های آموزشی کوتاه مدت و بلندمدت برگزار گردد.