دانلود مقاله تاثیر تعداد گام های روزانه (پدومتر) بر عوامل بیوشیمیایی و آنتروپومتریک تهدیدکننده قلبی – عروقی مردان میانسال
مقاله تاثیر تعداد گام های روزانه (پدومتر) بر عوامل بیوشیمیایی و آنتروپومتریک تهدیدکننده قلبی – عروقی مردان میانسال که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در علوم زیستی ورزشی (حرکت) از صفحه ۴۱ تا ۵۵ منتشر شده است.
نام: تاثیر تعداد گام های روزانه (پدومتر) بر عوامل بیوشیمیایی و آنتروپومتریک تهدیدکننده قلبی – عروقی مردان میانسال
این مقاله دارای ۱۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله فعالیت بدنی روزانه
مقاله نیمرخ چربی خون
مقاله ورزش صبحگاهی
مقاله گام شمار (پدومتر)
نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: جلیلی مجید
جناب آقای / سرکار خانم: ناظم فرزاد
جناب آقای / سرکار خانم: حیدریان پور علی
جناب آقای / سرکار خانم: طویلانی حیدر
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
حجم فعالیت بدنی، یک مولفه مهمی در نگهداشت سلامت و توانایی عملی مردان میانسال و سالمند است و در بهبود نیمرخ چربی خون افراد بزرگسال نقش دارد. پیاده روی شکل مفرحی از فعالیت بدنی هنگام اوقات فراغت است که در متن بسیاری از فعالیتهای روزمره آحاد جامعه جریان دارد و با انگیزه نشاط، ارتقای عملکرد ارگانیسم و نوتوانی انجام می شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تعداد گام های روزانه بر نیمرخ عوامل تهدیدکننده بیوشیمیایی چربی خون و آنتروپومتریک قلبی-عروقی مردان میانسال، فراسوی شاخص های فیزیولوژیک %VO2max، %HRmax، %HRR ،%VO2R، Met و Dmax است. به این منظور گام های روزانه ۲۷ مرد میانسال سالم در دو گروه داوطلب فعال (۱۲ نفر، با حداقل ۲ سال سابقه ورزش صبحگاهی منظم) و ۱۵ مرد غیر فعال بدون پیشینه فعالیت بدنی پیوسته، با استفاده از دستگاه گام شمار (پدومتر)، همچنین سطوح پلاسمایی کلسترول تام (TC)، تری گلیسیرید (TG)، HDL-C و LDL-C و نیز متغیرهای آنتروپومتری محیط کمر و باسن، نسبت کمر به لگن و لایه چربی زیر جلدی مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین شمارش گام های روزانه گروه فعال (۳۹۵۷±۱۲۶۳۲ گام در روز) به طور معناداری بیش از گروه غیرفعال (۱۶۳۱±۵۳۴۷ گام در روز) بود (۰٫۰۰۱>P). مقادیر TGو TC پلاسمایی و نیز TC/HDL-C و LDL-C/HDL-C در گروه فعال به طور معنی داری کمتر از گروه غیر فعال بود (۰٫۰۵>P)، اما تفاوت معناداری در سطوح HDL-C و LDL-C پلاسمایی دو گروه تحقیق مشاهده نشد (۰٫۰۵