ناسا سیارک بزرگی را در مسیر برخورد با ماه رصد کرد
این سیارک هم‌اندازه یک ساختمان به زمین برخورد نخواهد کرد، اما احتمال اصابت آن به ماه در سال ۲۰۳۲ چهار درصد است
این بار، زمین در تیررس خطر قرار ندارد.
دانشمندان ناسا تأیید کرده‌اند که یک سیارک سریع‌السیر که اولین بار توسط «سامانه هشدار نهایی برخورد سیارک به زمین» (ATLAS) در شیلی رصد شد، ممکن است در ۲۲ دسامبر ۲۰۳۲ به ماه برخورد کند. این رویداد نادر و طبیعی، محققان را همزمان محتاط و هیجان‌زده کرده است.
این جرم آسمانی که با نام سیارک 2024 YR4 شناخته می‌شود، اولین بار در اواخر دسامبر ۲۰۲۴ مشاهده شد. این سیارک که تقریباً ابعادی به اندازه یک ساختمان ۱۵ طبقه دارد، در اوایل سال ۲۰۲۵ و پس از آنکه مدل‌های مداری دقیق‌تر، احتمال برخورد آن با زمین را تا ۳ درصد نشان دادند، زنگ خطر را به صدا درآورد. اما تا اواخر فوریه، مشاهدات بیشتر هرگونه احتمال برخورد با زمین را رد کرد. در عوض، پیش‌بینی‌های جدید نشان می‌دهد که این سیارک با احتمال حدوداً ۴ درصد، آن‌قدر به ماه نزدیک خواهد شد که به آن برخورد کند.
نه تهدیدی برای زمین، بلکه نمایشی شگفت‌انگیز برای علم
ناسا می‌گوید اگر این سیارک واقعاً به ماه برخورد کند، دلیلی برای وحشت وجود ندارد. این برخورد هیچ خطری برای زمین نخواهد داشت، حتی اگر قطعات کوچکی از بقایای آن به سمت ما پرتاب شوند. به گفته کارشناسان دفاع سیاره‌ای ناسا، هرگونه بقایای ماه که وارد جو زمین شود، مدت‌ها قبل از رسیدن به سطح زمین خواهد سوخت.
در بدترین حالت، این رویداد می‌تواند باعث یک بارش شهابی کوتاه‌مدت شود و آسمان شب را برای چند ساعت روشن کند؛ نمایشی دیدنی برای علاقه‌مندان به نجوم، نه تهدیدی برای امنیت.
اما برای ناسا، این رویداد از نظر علمی بسیار ارزشمند خواهد بود. برخوردهایی از این دست به‌ندرت به‌صورت زنده رصد می‌شوند و یک برخورد قابل مشاهده از زمین به محققان این امکان را می‌دهد تا نحوه پراکنده شدن بقایا و چگونگی جذب انرژی توسط سطح ماه را مطالعه کنند. در واقع، این فرصتی استثنایی برای تماشای همان رویداد کیهانی است که میلیاردها سال پیش منظومه شمسی را شکل داد.
یکی از محققان ناسا توضیح می‌دهد: «ماه، آرشیو ماست. هر دهانه، فصلی از تاریخ آن است. اگر بتوانیم شکل‌گیری یکی از آن‌ها را به‌صورت زنده تماشا کنیم، اتفاقی فوق‌العاده خواهد بود.»
آزمونی واقعی برای دفاع سیاره‌ای
سیارک YR4 همین حالا هم برای سیستم‌های واکنش دفاع سیاره‌ای ارزشمند بوده است. پس از آنکه کشف این سیارک در اوایل سال ۲۰۲۵ نگرانی‌هایی اولیه درباره برخورد ایجاد کرد، ناسا «دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای» خود را فعال و «شبکه بین‌المللی هشدار سیارک» را بسیج کرد و چندین تلسکوپ در سراسر جهان را برای رصد سریع و تحلیل داده‌ها به کار گرفت.
این قابلیت واکنش سریع، بخشی از یک استراتژی در حال تکامل است که با مأموریت DART در سال ۲۰۲۲ آغاز شد؛ مأموریتی که با موفقیت یک سیارک را از مسیرش منحرف کرد. اگر DART ثابت کرد که ما می‌توانیم مسیر یک سنگ فضایی را تغییر دهیم، YR4 نشان داد که جامعه دفاع سیاره‌ای با چه سرعتی می‌تواند به تهدیدهای نوظهور واکنش نشان دهد و محاسبات مداری را به‌جای ماه‌ها، ظرف چند هفته از حالت نامشخص به دقیق تبدیل کند.
این چابکی در آینده بسیار حیاتی خواهد بود. هر بار که یک سیارک جدید شناسایی می‌شود، داده‌ها دقیق‌تر، مدل‌ها قابل‌اعتمادتر و واکنش‌ها سریع‌تر می‌شوند.
آینده سیارک YR4 چه خواهد بود؟
ستاره‌شناسان در سال ۲۰۲۸، زمانی که YR4 دوباره به محدوده دید ما بازگردد، فرصت دیگری برای نگاهی دقیق‌تر و اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر خواهند داشت. آن‌ها شکل، ترکیب و چگالی آن را مطالعه خواهند کرد؛ جزئیاتی کلیدی برای درک نحوه حرکت آن و اینکه آیا ماه واقعاً در مسیرش قرار دارد یا خیر.
حتی اگر YR4 به ماه برخورد نکند، تا پایان دهه ۲۰۳۰ به عبور از نزدیکی منظومه زمین-ماه ادامه خواهد داد و فرصت‌های زیادی را برای دانشمندان فراهم می‌کند تا پیش‌بینی‌های خود را دقیق‌تر کنند.
این رویداد یادآور پویایی منظومه شمسی ماست. ماه که با چشم غیرمسلح آرام و بدون تغییر به نظر می‌رسد، پیوسته توسط رویدادهای نامرئی شکل می‌گیرد: برخوردها، اصابت غبار و بقایای کیهانی. بیشتر این رویدادها از چشم ما پنهان می‌مانند. اما این یکی، شاید زخمی بر جای بگذارد که بتوانیم آن را ببینیم.
و اگر چنین شود، بشریت این فرصت را خواهد داشت تا تماشا کند، مطالعه کند و شاید با درک اینکه حتی قدیمی‌ترین همسایه ما نیز از انرژی بی‌قرار کیهان در امان نیست، کمی احساس فروتنی کند.
منابع: ناسا، آژانس فضایی اروپا، سی‌ان‌ان
مقاله اصلی را در GEEKSPIN بخوانید. لینک‌های همکاری در فروش در GEEKSPIN ممکن است برای ما و شرکایمان کمیسیون به همراه داشته باشد.