رصدخانه بازسازی‌شده و جابه‌جا‌شده بوودین بهار باز می‌شود
ساختار ساخته‌شده در سال ۱۸۹۱ به میانهٔ میادین ورزشی کالج منتقل شد و با گنبد جدید و تلسکوپ نصب‌شده تجهیز گردید.
کیتی لنگلی، نویسندهٔ هیئت‌نگار
برونزویک — پروژه‌ای که در کالج بوودین در حال اجراست، دانشجویان و اعضای جامعه را به ستارگان نزدیک‌تر می‌کند.
رصدخانه ۱۳۴‑ساله کالج که برای سه دهه در نزدیکی میادین ورزشی دانشگاه بی‌استفاده مانده بود، با اهدای بزرگ‌مقداری از یک خانواده بوودین امکان جابه‌جایی کامل آن به میانهٔ میادین ورزشی در میدان پیکارد و تجهیز به گنبد فولادی سه‌تن و تلسکوپ نصب‌شده‌ای که از اتریش ارسال شده، فراهم شد.
اکنون تقریباً دو سال از فرآیند جذب مالی و بازسازی رصدخانه می‌گذرد و کالج امیدوار است به‌طور رسمی آن را بهار امسال افتتاح کند. هدف نهایی برگزاری کلاس‌ها در رصدخانه و در نهایت برپایی برخی رویدادهای عمومی است، این‌طور توضیح داد فی مک‌براید، استاد فیزیک مسئول این پروژه.
این پست را در اینستاگرام مشاهده کنید
فی مک‌براید، که در سال ۲۰۲۲ برای بازسازی برنامهٔ نجوم که پیش از این نادیده گرفته شده بود، استخدام شد، امیدوار است فرصتی برای مشاهدهٔ جهان، علاقه‌مندی جوانان به مطالعات فیزیک و نجوم را افزایش دهد.
«مردم فکر می‌کنند برای پیشرفت در فیزیک باید نابغه‌ای مثل آلبرت اینشتین باشید؛ این‌طور برای نجوم کمتر صادق است». وی افزود: «امیدواریم بتوانیم علاقه‌مندی افرادی را که معمولاً از فیزیک می‌ترسند، جلب کنیم».
کلاس‌حویی نیز در کنار رصدخانه ساخته شد. اینجا دانشجویان تصاویر گرفته‌شده توسط دوربین تلسکوپ را ارزیابی کرده و پروژه‌های پژوهشی انجام می‌دهند.
«این کلاس‌حوی برای برگزاری کلاس‌ها طراحی شد، اما در عین حال ما هدف outreach عمومی را نیز در ذهن داشتیم؛ چه ارتباط دانشجویان با غیر‑دانشجویان نجوم که شاید آنان را به فیزیک و نجوم جذب کند، چه گروه‌های علاقه‌مند، چه خانواده‌ها یا فرصت‌های دیگر»، گفت جان سیمونو، مدیر پروژه‌های سرمایه‌ای کالج بوودین.
علاوه بر تلسکوپ بزرگ داخل گنبد، تراس فضای باز با پایه‌های فولادی برای پنج تلسکوپ کوچک نیز وجود دارد.
برخی از دانشجویان نجوم و فیزیک هم‌اکنون از تلسکوپ‌های کوچک استفاده کرده‌اند، در حالی که فی مک‌براید و تیمش هنوز مشکل‌های تلسکوپ اصلی را رفع می‌کنند.
چالش‌هایی در مسیر وجود داشته‌اند؛ ابتدا گنبد از بسته شدن خودداری کرد و فی مک‌براید مجبور شد firmware جدیدی نصب کند. اکنون تلسکوپ در برقراری ارتباط با کامپیوتر مشکل دارد. این فرآیند آزمایش و خطا بخشی از مرحلهٔ «راه‌اندازی» است که معمولاً در چنین پروژه‌هایی چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد، وی افزود.
«این تقریباً مانند هر دستگاه جدیدی است؛ ما آن را وصل می‌کنیم اما کاری نمی‌کند»، فی مک‌براید گفت.
رصدخانه در ابتدا در سال ۱۸۹۱ در مرکز پردیس ساخته شد. در دههٔ ۱۹۲۰ به گوشه‌ای از میادین ورزشی منتقل شد — احتمالاً آجر به آجر تفکیک و بازسازی شد، اگرچه مدارکی از این جابجایی موجود نیست — اما در دههٔ ۱۹۹۰ به‌دلیل رشد درختان کاج که دید را مسدود می‌کرد، غیرقابل استفاده شد. تلسکوپ اصلی استخراج شد و پوستهٔ خالی تا زمان توجه سیان لام، پدر فارغ‌التحصیل بنجامین هیل‑لام، بی‌استفاده ماند.
لام به‌نام پسرش، یک دانشجوی فیزیک و مهندس سوخت موشکی که در سال ۲۰۲۱ در یک تصادف صخره‌نوردی در سن ۳۰ سالگی جان باخت، یک هدیه اهداء کرد. این اهدای مالی شامل تلسکوپ جدید و بخشی عمده از بازسازی و نگهداری رصدخانه شد که اکنون به نام هیل‑لام نامگذاری شده است.
«ما نمی‌توانستیم این پروژه را بدون مدددهنده‌مان، سیان لام، به افتخار بنجامین هیل‑لام، که هرگز فرصت ملاقات با او را نیافتیم… بسیار سپاسگزاریم از این حمایت؛ این برای ما بسیار شگفت‌انگیز بود»، فی مک‌براید افزود.
مهم‌ترین بخش تلسکوپ، دوربین آن است، فی مک‌براید گفت. در حالی که می‌توانید با نگاه به لولهٔ تلسکوپ سیارات و ستارگان را به‌صورت عینی ببینید، دوربین‌ها می‌توانند با زمان نوردهی طولانی، نور بیشتری نسبت به چشم انسان جذب کنند.
این فرایند می‌تواند به دانشجویان در کشف اجرام خارجی مانند سیارات فراخورشیدی کمک کند — سیاراتی که به دور ستارگان خارج از سامانهٔ خورشیدی ما می‌چرخند — با مشاهدهٔ زمانی که ستارگان به‌دلیل عبور سیاره تاریک می‌شوند، فی مک‌براید گفت.
فی مک‌براید به‌طور منظم به‌روزرسانی‌های رصدخانه را منتشر می‌کند و عموم را به جلسات مشاهدۀ آسمان در صفحه اینستاگرام @bowdoinobservatory دعوت می‌کند.