بارش شهاب‌سنگ لئونید این هفته می‌تواند از بهترین‌ها در چند سال اخیر باشد؛ دلایل آن را این‌جا می‌خوانید.
نوشته جیمی کارتر
اوج لئونیدها در شب ۱۶ تا ۱۷ نوامبر رخ می‌دهد و در آسمانی تاریک و بی‌ماه، تا ۱۵ شهاب‌سوار در ساعت مشاهده می‌شود.
لئونیدها از ۶ تا ۳۰ نوامبر فعال هستند، اما شب اوج ― زمانی که زمین از چگال‌ترین بخش جریانات شهاب‌سنگ عبور می‌کند ― بین نیمه‌شب تا سحر ۱۷ نوامبر خواهد بود.
بارش لئونیدهای امسال به‌دلیل شب تقریباً بی‌ماه، یکی از بهترین فرصت‌های مشاهده در سال‌های اخیر است. بر اساس گزارش انجمن شهاب‌سازان آمریکا، ماه هلال‌کاهنده‌ای که تنها ۹٪ روشن است، در ساعات پیش‌سحر دیر بیدار می‌شود؛ بنابراین ساعت‌های اوج مشاهده از نور ماه آزاد خواهند بود.
شهاب‌سواران لئونید به‌دلیل سرعت بالایشان شناخته می‌شوند؛ آن‌ها با سرعت تقریباً ۴۴ مایل بر ثانیه (۷۰ کیلومتر بر ثانیه) به جو زمین می‌خوردند. این سرعت معمولاً شهاب‌های درخشان یا شهاب‌بال‌ها را به وجود می‌آورد که برخی از آن‌ها ردپای پایداری بر جای می‌گذارند.
لئونیدها به‑دلیل ذرات ریز ناشی از دنباله‌دار 55P/Tempel‑Tuttle که در جو می‌سوزند، شهاب‌سواران را تولید می‌کنند. این دنباله‌دار هر ۳۳ سال یک‌بار به دور خورشید می‌چرخد و قرار است در سال ۲۰۳۱ به سامانهٔ داخلی خورشیدی بازگردد.
از منظر تاریخی، لئونیدها به‌خاطر ایجاد طوفان‌های شهاب‌سوارانهٔ دراماتیک شناخته می‌شوند. این رخدادهای نادر که نرخ آن‌ها بیش از ۱۰۰۰ شهاب‌سوار در ساعت بود، در سال‌های ۱۸۳۳، ۱۸۶۶، ۱۹۶۶، ۱۹۹۹، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ ثبت شده‌اند. بر اساس اطلاعات ناسا، بارش شهاب‌سنگ لئونید سال ۱۹۶۶ به‌عنوان بهترین مورد ثبت‌شده در تاریخ ارزیابی شده است؛ به‌طوری‌که در دورهٔ ۱۵ دقیقه‌ای تعداد شهاب‌سواران به‌قدری زیاد بود که همچون باران می‌باریدند. با این حال، پیش‌بینی نمی‌شود که امسال برخوردهای چگال پسماند در اتمسفر رخ دهد؛ بنابراین احتمال طوفان شهاب‌سوار کم است.
به‌منظور داشتن بهترین تجربه، بین ساعت ۲ بامداد تا سحر ۱۷ نوامبر به بیرون بروید. مکانی دور از نورهای شهری پیدا کنید، به‌صورت افقی دراز بکشید تا دید گسترده‌ای به آسمان داشته باشید و به چشم‌های خود حدود ۲۰ دقیقه زمان دهید تا به تاریکی عادت کنند.