تعداد کشتهشدگان سیلابهای آسیا به بیش از ۱٬۵۰۰ نفر رسید؛ فراخوانها برای مبارزه با جنگلزدایی در حال گسترش است
پادانگ، اندونزی (AP) — تعداد کشتهشدگان ناشی از سیلابها و رانشهای زمین فاجعهبار که هفته گذشته در برخی مناطق آسیا رخ داد، تا پنجشنبه به بیش از ۱٬۵۰۰ نفر رسید؛ تیمهای نجات برای دسترسی به بازماندگان منزوی شده توسط این فاجعه بهسرعت تلاش میکردند، در حالی که صدها نفر در سراسر منطقه هنوز مفقود ماندهاند.
این رقم جدید در حالی ارائه شد که هواشناسان هشدار دادند بارشهای تازهای در روزهای آینده در سوماترا شمالی، سوماترا غربی و آچه رخ خواهد داد، که ترس از بروز تخریبهای بیشتر در مناطقی که پیش از این از سیلابهای کشنده رنج میبردند، برانگیخت.
این تراژدی با هشدارهایی که بهدنبال آن شد، تشدید گردید: دههها جنگلزدایی ناشی از توسعهی بیرویه، معدنکاری و مزارع روغن پالم میتواند ویرانگریها را تشدید کرده باشد. درخواستها برای اقدام دولت افزایش یافت.
«ما از دولت میخواهیم که تحقیق کند و مدیریت جنگلها را بهبود بخشد»، رانگا آدیپوترا، معلم ۳۱ سالهای که خانهاش در سوماترا غربی بهخاطر سیلابها از بین رفت، گفت. تپههای بالای روستای او در حومه شهر پادانگ تحت تأثیر قطعجنگل غیرقانونی آسیب دیده بودند.
خبرنگار AP، کارن چاماس، درباره سیلابهای ویرانگر در آسیا گزارش میدهد.
«ما نمیخواهیم این فاجعه پرهزینه دوباره رخ دهد»، او گفت.
مقامات اعلام کردند که ۸۳۶ نفر در اندونزی، ۴۷۹ نفر در سریلانکا و ۱۸۵ نفر در تایلند بهطور قطعی کشته شدهاند؛ همچنین سه نفر در مالزی.
بسیاری از روستاهای اندونزی و سریلانکا همچنان زیر لایهای از گل و آوار دفن شدهاند و ۸۵۹ نفر در این دو کشور هنوز مفقود هستند.
طبق گزارشها، هزاران نفر در مناطق قطعشده با کمبودهای شدید غذا و آب آشامیدنی سالم مواجهاند. سیلابها و رانشهای زمین جادهها و پلها را شستند و زیرساختهای مخابراتی را قطع کردند، بهطوریکه بسیاری از جوامع دسترسی به آنها دشوار شد.
تلویزیون اندونزی تصاویری از مقادیر عظیم چوبهای قطعشده که بهصورت جریان به پاییندست در استانهای سوماترا شمالی، سوماترا غربی و آچه منتقل میشدند، نشان داد.
گروه محیطزیستی پیشرو اندونزی، والهی، اعلام کرد که دههها جنگلزدایی — ناشی از معدنکاری، مزارع روغن پالم و قطعجنگل غیرقانونی — دفاعهای طبیعی را که پیشتر باران را جذب و خاک را ثابت میکردند، از بین برده است.
«این فاجعه تنها خشم طبیعت نبود؛ بلکه توسط دههها جنگلزدایی تشدید شد»، ریاندا پوربا، فعال این گروه، گفت. «نابودی جنگلها و توسعه بیقید و شرط، تابآوری سوماترا را از بین بردهاند.»
این گروه ثبت کرده است که بیش از ۲۴۰٬۰۰۰ هکتار (حدود ۶۰۰٬۰۰۰ جریب) جنگلهای اصلی تنها در سال ۲۰۲۴ از دست رفتهاند؛ این امر حوضههای کوچک رودهای سوماترا را بهطور خطرناکی در معرض خطر قرار داده است.
یک گروه محیطزیستی دیگر به نام «نظارت جهانی بر جنگلها» اعلام کرده است که استانهای اندونزی تحت سیلاب، یعنی آچه، سوماترا شمالی و سوماترا غربی، از سال ۲۰۰۰ تاکنون ۱۹٬۶۰۰ کیلومتر مربع (۷٬۵۶۹ مایل مربع) جنگل از دست دادهاند؛ مساحتی که بزرگتر از ایالت نیوجرسی آمریکا است.
ریاندا پوربا هشدار داد: «اگر بازسازی فوراً آغاز نشود، جانهای بیشتری از دست خواهد رفت.»
رئیسجمهور پراوبو سوبیانتو پس از بازدید از مناطق تحت سیلاب در روز دوشنبه، اصلاحات سیاستی را وعده داد.
پراوبو گفت: «ما باید بهطور واقعی از جنگلزدایی و تخریب جنگلها جلوگیری کنیم. حفاظت از جنگلهای ما امری حیاتی است.»
در باتانگ تور، که یکی از مناطق بهشدت آسیبدیده در سوماترا شمالی است و در آن هفت شرکت کار میکردند، صدها هکتار برای استخراج طلا و پروژههای انرژی پاکسازی شده بود؛ این امر شیبها را بیپوشش گذاشت و بسترهای رودخانهها را با رسوبات مسدود کرد. رودهای این منطقه پراز رواناب و چوبهای معلق شد، در حالی که روستاها یا دفن یا شسته شدند.
مجلس نمایندگان خواستار لغو مجوزهای این شرکتها شد.
در برابر خشم عمومی، وزیر محیطزیست، حنیف فایسل نوروفیک، تحقیق در مورد هشت شرکت مشکوک به تشدید فاجعه را اعلام کرد. او افزود که مجوزهای زیستمحیطی بازنگری خواهند شد و ارزیابیهای آینده میبایست سناریوهای بارندگی شدید را در نظر بگیرند.
او گفت: «کسی باید پاسخگو باشد.»
پیشبینیهای هواشناسی اخیر، بارانهای سنگین و رعد و برق را از جمعه تا شنبه پیشبینی میکنند؛ خاکهای تشبعشده و رودهای پُر از آب، جوامع را در حالت اضطراب قرار میدهند.
تیوکو فایسال فاتحانی، رئیس سازمان هواشناسی، اقلیمشناسی و ژئوفیزیک، گفت: «پیشبینی دو روزه نشانگر شرایط مرطوب مستمر است؛ بارش سنگین هم در روز و هم در شب پیشبینی میشود و رعد و برق در چندین ناحیه مستعد سیلاب محتمل است.»
برای صفنیدا، بازمانده ۶۷ ساله، این پیشبینی اضطراب تازهای به همراه دارد.
او گفت: «نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که زندگی همیشه خوب باشد، درسته؟ من شکرگزارم که زندهام در حالی که خانهام در سیلابها فرو ریخت.» او اینگونه گفت در حالی که در روز پنجشنبه روی یک تشک نازک در یک مدرسه ابتدایی که به پناهگاه اضطراری تبدیل شده بود، در شهر پادانگ نشسته بود.
او گفت: «در این سن، نمیدانم آیا هنوز میتوانم زنده بمانم»، صفنیدا که همانند بسیاری از اندونزیها فقط نام یککلمهای دارد، افزود.
کارمنی از جاکارتا گزارش داد. کریشان فرانسیس در کولومبو، سریلانکا به گزارشنویسی کمک کرد.