پیک شهاب‌سار ارستید که در دسامبر نادیده گرفته می‌شود، هفتهٔ آینده به اوج می‌رسد — آیا ارستیدها ما را شگفت‌زده می‌کنند؟

0

بارش شهاب‌سار ارستید ضعیف دسامبر در آسمان‌های تاریک بازمی‌گردد و فرصتی اندک برای بروز فعالیت غیرمنتظره فراهم می‌کند.

یک ردیف از خطوط سفید شهاب‌سارها در آسمان شب به رنگ آبی کم‌رنگ، بر فراز چند قلهٔ کوه در پایین تصویر دیده می‌شود
بارش شهاب‌سار ارستید اغلب توسط بارش شهاب‌سار پررونق گمی‌نید تحت‌سایه قرار می‌گیرد. (Image credit: Haitong Yu/Getty Images)

کجا می‌توان شهاب‌سار ارستید را مشاهده کرد

این‌که ستارهٔ کوچاب در نزدیکی قطب شمال آسمان قرار دارد به این معناست که برای اکثر ناظران در نیمکرهٔ شمالی هرگز غروب نمی‌کند. و چون شهاب‌سار ارستیدها به‌نظر می‌رسد از این ناحیه خاص آسمان پخش می‌شوند، می‌توانید در تمام طول شب به دنبال این شهاب‌سارهای کم‌نور و با سرعت متوسط بگردید، اگر بخواهید. خبر خوش این است که برای دیدن آنها در امسال، ماه نو در ۱۹ دسامبر رخ می‌دهد که آسمان تاریک را تضمین می‌کند.

این شهاب‌سارها در آخرین ساعت تاریک پیش از سپیده‌دم، زمانی که شعاع تابش در بالاترین نقطهٔ افق می‌باشد، بهترین مشاهده را دارند. در صبح اوج می‌توان نرخ ساعتی بین ۵ تا ۱۰ شهاب‌سار ارستید را مشاهده کرد. با عبور از جَوِ زمین با سرعت ۲۲ مایل (۳۵ km) بر ثانیه، ارستیدها عمدتاً شهاب‌سارها با سرعت متوسط تولید می‌کنند. در شب‌های دور از اوج فعالیت، مشاهدهٔ بسیار کمی از آنها به‌دست خواهد آمد.

نقشه‌ای از صور فلکی خرس بزرگ و خرس کوچک در آسمان شب به رنگ آبی تاریک، بر فراز یک انبار کوچک که چراغ‌های کریسمس بر سقف آن نصب شده‌اند
به‌نظر می‌رسد شهاب‌سار ارستیدها از صورت فلکی خرس کوچک، که به‌عنوان «چنگک کوچک» نیز شناخته می‌شود، ساطع می‌شوند. (Image credit: SiyueSteuber/Getty Images)

پیک‌های تاریخی

در واقع، شهاب‌سار ارستیدهای نیمکرهٔ شمالی که به‌طور ناکافی مطالعه شده‌اند، حداقل دو پیک بزرگ در هفتاه سال گذشته، یعنی در سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۸۶، داشته‌اند. برخی از این رویدادها به دلیل شرایط جوی ممکن است از دست رفته باشند. تقویت‌های جزئی‌تر در نرخ شهاب‌سارها از سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸، و در سال‌های ۲۰۱۱، ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰ گزارش شده‌اند که ممکن است تحت تأثیر نزدیکی نسبی دنباله‌دار مادر این بارش، 8P/Tuttle، که به دور خورشید در مداری ۱۳٫۶ ساله می‌چرخد و آخرین بار در آگوست ۲۰۲۱ از کنار خورشید عبور کرده است، باشد. به‌دلیل دلایل هنوز نامشخص، بسیاری از پیک‌های ارستید در زمانی رخ داده‌اند که دنباله‌دار تاتل درون سامانهٔ خورشیدی عبور نمی‌کرد، بلکه در نقطهٔ دورترین انتهای مدار (آفلین) خود قرار داشته است، یعنی به حداکثر فاصله ممکن از خورشید رسیده بود، که نشان می‌دهد پیش‌بینی‌ها دشوار است.

آیا فعالیت افزوده وجود دارد؟

هیچ فعالیت غیرعادی قوی برای سال ۲۵۲۵ پیش‌بینی نشده است. با این حال، یک محاسبه‌گر شهاب‌سار هلندی-آمریکایی، Peter Jenniskens، یک برخورد با فیلامی پرچگال از مواد شهاب‌ساری را در تاریخ ۲۲ دسامبر ساعت ۱۲:۳۹ صبح EST فهرست کرده است. نرخ ساعتی ۲۵ که توسط جنیسنس ذکر شده، شبیه به مقادیر نشان‌داده‌شده توسط او برای بازده‌های ۲۰۲۱—۲۴ است، هرچند در آن سال‌ها هیچ‌گونه افزایشی توسط ناظران گزارش نشده بود. متخصص شهاب‌سار فرانسوی، Jérémie Vaubaillon، محاسباتی با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری انجام داده که نشان می‌دهد بخش متراکم‌ترین جریان در نزدیکی زمین در ۲۲ دسامبر حدود ساعت ۵:۰۰ صبح EST قرار دارد، اما بدون یک اوج واضح.

با این وجود، اگر پیش از طلوع صبح زود بیدار باشید و آسمان‌تان صاف باشد، می‌توانید بیرون رفته و به آسمان شمالی نگاهی بیندازید. ماه نو تقریباً در دسامبر فرصتی عالی برای پایان مثبت سال فراهم می‌کند، به شرطی که آسمان به‌انداز کافی صاف باشد تا بتوانید ببینید این بار شهاب‌سار ارستیدها چه کاری می‌کنند.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.