تصویر جدیدی از «کشیدهٔ دیگر ATLAS» نشان می‌دهد که پیش از نزدیک‌شدن به زمین، این کشیده در حال تجزیه است
نوشته بن ترنر
تصاویر جدید نشان می‌دهند که کشیدهٔ C/2025 K1 (ATLAS) پس از عبور از نزدیک‌ترین نقطه‌اش به خورشید، پیش از نزدیک شدن به زمین در این ماه دچار تجزیه شده است. این کشیده ارتباطی با کشیدهٔ بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS ندارد.
کشیدهٔ «دیگر» ATLAS تجزیه شده و به ابرِ خاک‌ریزهایی تبدیل شده که به سمت فضا پخش می‌شوند؛ مشاهدات جدید این را نشان دادند.
کشیدهٔ به نام C/2025 K1 (ATLAS) در ماه می توسط اخترشناسان سامانهٔ هشدار اولیهٔ شهاب‌سنگی (ATLAS) کشف شد و در ۸ اکتبر به پریهلین، یعنی نزدیک‌ترین نقطهٔ خود به خورشید، رسید. این کشیده به جز کشف شدن توسط همان شبکه تلسکوپی در همان زمان، ارتباطی با کشیدهٔ مشهور بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS ندارد.
در ابتدا به‌نظر می‌رسید که کشیدهٔ K1 پس از عبور از اطراف خورشید، با حداقل فاصلهٔ ۳۱ میلیون مایل (۵۰ میلیون کیلومتر) از خورشید، زنده مانده است؛ این فاصله تقریباً چهار برابر نزدیک‌تر از فاصله‌ای بوده که کشیدهٔ 3I/ATLAS تجربه کرده بود.
اما مشاهدات جدیدی که توسط اخترشناس جیانلوکا ماسِی در مانچیانو، ایتالیا به‌دست آمد، نشان می‌دهد فشار گرانشی مسیر دور خورشید برای این کشیده بیش از حد بوده و باعث تجزیهٔ آن به چندین قطعه یا ابرهای خاک‌ریز شده است.
«چندین قسمت (زیربن‌ها یا ابرهای خاک‌ریز) قابل مشاهده‌اند؛ همچنین یک نوار زیر قطعهٔ پیشرو (نخستین از سمت چپ) دیده می‌شود»، ماسِی، اخترشناس در رصدخانهٔ نجومی کامپو کاتینو و مؤسِس پروژهٔ تلسکوپ مجازی، نوشت.
تجزیهٔ کشیدهٔ C/2025 K1 پیش‌نشانهٔ یک رویداد ناگهانی درخشندگی در حوالی پریهلین بود؛ در این زمان، کشیده از رنگ سبز مایل که در بسیاری از کشیدهای نزدیک به خورشید دیده می‌شود (به دلیل حضور دی‌اتوم کربن که در نور خورشید فلورسانس می‌کند) به نوار طلایی در حال دراز شدن تبدیل شد.
دلیل این تحول هنوز نامشخص است؛ برخی دانشمندان بر این باورند که تغییر رنگ به‌دلیل کمبود نسبی مولکول‌های حاوی کربن در کومای کشیده (ابر یخ، گاز و گرد و غبار اطراف بدنهٔ کشیده) باشد.
هر چه از این کشیده باقی بماند، در ۲۵ نوامبر به نزدیک‌ترین نقطهٔ خود نسبت به زمین خواهد رسید. این فاصله حدود ۳۷ میلیون مایل (۶۰ میلیون کیلومتر) خواهد بود؛ تقریباً نیمی از فاصلهٔ متوسط بین زمین و خورشید.