مطالعه‌ای تأیید می‌کند که بزرگ‌ترین دهانه اثر برخورد بر روی زمین در 12,000 سال گذشته شکل گرفته است
دیوید برسان،
نویسنده ارشد.
نگارندگان فوربس تحلیل‌ها و بینش‌های تخصصی مستقل را منتشر می‌کنند. دیوید برسان یک زمین‌شناس است که به شگفتی‌های زمین می‌پردازد.
پژوهشگرانی از شانگهای و گوانگژو، چین، منشأ اثر برخورد دهانه جینلین را تأیید می‌کنند: ساختاری بزرگ و به‌طور شگفت‌انگیزی جوان که بر روی یک تپه حفظ شده است. این ساختار که قطر آن 900 متر است، بزرگ‌ترین رویداد برخورد در 12,000 سال گذشته به شمار می‌آید.
دهانه در منطقه کوهستانی ژائوشینگ در استان گوانگدونگ، جنوب‌شرقی چین واقع شده است و یک گودال به‌صورت کاسه‌ای به‌عمق 90 متر در سنگ گرانیت بسترش ایجاد می‌کند. بر پایهٔ اندازه‌گیری‌های فرسایش خاک اطراف، احتمالاً در دورهٔ اوایل تا میانهٔ هولوزن — عصر زمین‌شناسی کنونی ما که حدود 11,700 سال پیش با پایان یخبندان آخرین دورهٔ یخبندان آغاز شد — شکل گرفته است.
با قطر 900 متر، این بزرگ‌ترین دهانهٔ شناخته‌شدهٔ اثر برخورد در هولوزن است و از دهانه‌های ماچا در روسیه — مجموعه‌ای از دهانه‌های 60 تا 300 متر عرضی که 7,000 سال پیش شکل گرفته‌اند — پیشی می‌گیرد.
«این کشف نشان می‌دهد که مقیاس برخوردهای اشیاء کوچک فضایی با زمین در دوره هولوزن بسیار بزرگ‌تر از آنچه قبلاً ثبت شده بود، است»، می‌گوید نویسندهٔ اول، منگ چن، از مرکز تحقیقات پیشرفته علم و فناوری فشار بالا در شانگهای.
دهانه به‌خوبی حفظ شده است، به‌ویژه با توجه به آب و هوای مرطوب این منطقه که فرسایش و هوازدگی را تسریع می‌کند. سنگ گرانیت سخت، همراه با سن جوان اثر برخورد، حاشیهٔ دهانه را حفظ کرده است.
پژوهشگران برای تأیید منشأ اثر برخورد، از تحلیل پتروگرافی استفاده کردند.
برخوردهای با سرعت بالا بین اجرام آسمانی و زمین می‌توانند منجر به متامورفیسم شوکی شوند. بستر سنگ توسط امواج شوک به‌سوی تک‌کریستال‌ها خرد می‌شود و شکست‌های میکروسکوپی به‌صورت الگوی صفحه‌ای شکل می‌گیرد. با مطالعهٔ کریستال‌های کوارتز، پژوهشگران حضور چنین تغییر شکل صفحه‌ای در سنگ گرانیت را تأیید کردند.
«در زمین، شکل‌گیری ویژگی‌های تغییر شکل صفحه‌ای در کوارتز فقط ناشی از امواج شوک شدید تولید شده توسط برخوردهای اجرام آسمانی است و فشار شکل‌گیری آن بین 10 تا 35 گیگاپاسکال متغیر است؛ این اثر شنی است که هیچ فرآیند زمین‌شناسی داخلی نمی‌تواند تولید کند»، چن توضیح می‌دهد.
تنها دو دهانهٔ دیگر به‌عنوان اثر برخورد در چین تأیید شده‌اند. دهانهٔ شیو‌یان با عرض 1.8 کیلومتر در استان لیائونیگ واقع شده است و سن دقیق آن ناشناخته است. در سال 2021، حوضچه‌ای نیمه‌غیرگنجانده شده در استان هیلونگجیانگ به‌عنوان منبع فضایی تأیید شد. دهانهٔ ییلان با عرض 1.85 کیلومتر بیش از 300 متر عمیق است و احتمالاً در 50,000 سال گذشته شکل گرفته است.
در سال 2022، مطالعه‌ای ناهنجاری‌های میدان‌های مغناطیسی و گرانشی را در صحرای بادین‌جاران شمال‌غرب چین گزارش کرد. نمونه‌برداری مستقیم به‌دلیل پوشش دیوهای شنی بر ساختار فرضی اثر برخورد هنوز ممکن نشده است. در سال 2023، پژوهشی پیشنهاد داد که یک فرورفتگی به‌صورت سر‌سوراخی که در بالای کوه در استان جیلین شمال‌شرق چین یافت شد، احتمالاً لبهٔ یک دهانهٔ اثر برخورد است که 100,000 سال پیش شکل گرفته.
با توجه به توزیع حدود 200 ساختار شناخته‌شدهٔ اثر برخورد در سراسر جهان، تعداد برخوردها در چین به‌مراتب کمتر از متوسط جهانی است. نظرسنجی‌های آینده احتمالاً شواهد بیشتری از رویدادهای گذشتهٔ برخوردی را افشا خواهند کرد.
مطالعهٔ کامل با عنوان «دهانه جینلین، استان گوانگدونگ، چین: تأیید منشأ اثر برخورد» در مجله Matter and Radiation at Extremes منتشر شده و آنلاین در اینجا در دسترس است.
مواد تکمیلی و مصاحبه‌ها توسط موسسه فیزیک آمریکا فراهم شده است.