تمرین پیشرفته امروز و پژوهش فیزیکی، به نفع صنایع زمینی و فضایی

0
یک تابش هوازی سرخ‑زرد افق زمین را می‌پوشاند، در حالی که نورهای شهرهای جنوب‑غربی اروپا و شمال‑آفریقا در تضاد با اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه که دو قاره را از هم جدا می‌کند، می‌درخشند. ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع ۲۶۲ مایل (حدود ۴۲۲٫۲ کیلومتر) بالای اقیانوس اطلس، حدود ساعت ۱۹:۴۷ به وقت محلی، هنگام عکاسی در مدار بود.
یک تابش هوازی سرخ‑زرد افق زمین را می‌پوشاند، در حالی که نورهای شهرهای جنوب‑غربی اروپا و شمال‑آفریقا در تضاد با اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه که دو قاره را از هم جدا می‌کند، می‌درخشند. ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع ۲۶۲ مایل (حدود ۴۲۲٫۲ کیلومتر) بالای اقیانوس اطلس، حدود ساعت ۱۹:۴۷ به وقت محلی، هنگام عکاسی در مدار بود. ناسا

تمرین و پژوهش فیزیکی به عنوان مهم‌ترین وظایف علمی در ایستگاه فضایی بین‌المللی، روز چهارشنبه انجام شد و به پیشرفت سلامت انسان و صنایع هم در زمین و هم در فضا کمک کرد. اعضای خدمه مأموریت ۷۴ همچنین به کار بر روی لباس‌های فضایی ادامه دادند و یک تمرین اضطراری را اجرا کردند.

پزشکان به‌طور مستمر با استفاده از حسگرها، آزمایش‌ها و جمع‌آوری نمونه‌ها سلامت فضانوردان را زیر نظر دارند تا اثرات بلندمدت پرواز به فضا را درک کنند؛ این امر به حفظ تناسب خدمه برای مأموریت‌های آینده به ماه، مریخ و فراتر از آن کمک می‌کند و همزمان درمان‌های پزشکی در زمین را پیشرفت می‌دهد. بخش کلیدی این کار، تمرین بدنی است تا از کاهش عضله و استخوان ناشی از میکروجاذبه جلوگیری شود. در طول تمرینات و فعالیت‌های روزانه، فضانوردان به‌صورت دوره‌ای جلیقه و بند سر Bio‑Monitor پر از حسگر که سلامت قلب، سیستم تنفسی و سایر پارامترها را تا ۴۸ ساعت نظارت می‌کند، می‌پوشند. این داده‌ها می‌توانند به‌صورت زمان واقعی توسط پزشکان در زمین مانیتور شوند یا برای بررسی‌های بعدی به زمین دانلود شوند.

کریس ویلیامز، مهندس پرواز ناسا، صبح روز چهارشنبه پوشاک Bio‑Monitor را بر تن کرد و یک دورهٔ دو روزه نظارت بر سلامت آغاز کرد. سپس بر روی دستگاه پیشرفتهٔ تمرین مقاومتی (ARED) که وزن‌های آزاد را بر روی زمین شبیه‌سازی می‌کند، تمرین کرد و پس از آن بر روی تردمیل COLBERT دوید تا اثرات میکروجاذبه را خنثی سازد و برای پزشکان بینشی دربارهٔ سلامت قلب، ریه، عضله و استخوان در وضعیت بی‌وزنی فراهم آورد. Bio‑Monitor، دستگاه بیومدیکال طراحی‌شده توسط آژانس فضایی کانادا، از ژانویهٔ ۲۰۱۹ در ایستگاه به‌کار گرفته می‌شود.

ویلیامز سپس به مهندس پرواز ناسا، زنا کاردمَن، در داخل درپوش Quest کمک کرد تا باتری‌های لیتیوم‑یونی شارژشده را در دو عدد لباس فضایی نصب کند.

سرگرد ایستگاه، مایک فینک، تمام روز چهارشنبه به سرویس‌گیری از انواع تجهیزات تمرینی و سخت‌افزارهای علمی پرداخت. ابتدا سخت‌افزار حرکتی را بر روی ARED نصب کرد که نیروهای عضلانی و استخوانی را که خدمه هنگام تمرین در فضا تجربه می‌کنند، پایش می‌کند. پژوهشگران از داده‌های تصویری برای تنظیم برنامه‌های تمرینی به منظور حداکثر کردن تناسب خدمه در میکروجاذبه استفاده می‌نمایند. سپس دو هارد‌درایو را تعویض کرد و گاز را به مخزن آزمایشی صفر تبخیر (Zero Boil‑Off Tank) تزریق کرد تا توانایی آن در حفظ مایعات کریوژنیک در مخازن سوخت فضاپیما مورد آزمایش قرار بگیرد.

مهندس پرواز Kimiya Yui از آژانس فضایی ژاپن (JAXA) شیفت خود را در ماژول آزمایشگاهی کیبو آغاز کرد و نشت گازها را در سخت‌افزارهای تحقیقاتی احتراق بررسی کرد. سپس میکروسکوپ فلورسانس را روشن کرد تا تغییرات تشکیل فیلم‌های کریستال مایع صاف در میکروجاذبه را مشاهده کند. نتایج این مطالعه می‌تواند نمایشگرهای صفحه لمسی و پنل‌های ابزار دقیق را برای سخت‌افزارهای زمینی و فضایی بهبود بخشد.

در پایان شیفت، چهار فضانورد به همراه کازمون‌های راسکوزموس—Sergey Kud‑Sverchkov، Sergei Mikaev، و Oleg Platonov—یک تمرین اضطراری انجام دادند. گروه هفت‌نفره مداری واکنش‌های خود را به حوادث غیر محتمل مانند کاهش فشار، نشت شیمیایی یا آتش‌سوزی در ایستگاه مداری تمرین کرد. هفت عضو خدمه با استفاده از تبلت‌های رایانه‌ای، روش‌ها و پروتکل‌های ارتباطی که در هماهنگی با کنترل‌کنندگان مأموریت در زمین به کار می‌بردند، مرور کردند.

برای آشنایی بیشتر با فعالیت‌های ایستگاه، می‌توانیدبلاگ ایستگاه فضایی، @space_station در X، همچنین صفحه فیسبوک ISS و حساب اینستاگرام ISS را دنبال کنید.

آخرین اخبار ناسا را هر هفته دریافت کنید. در اینجا مشترک شوید.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.