ستاره‌شناسان اولین «سیگنال رادیویی» را از دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS شناسایی کردند — اما این سیگنال از بیگانگان نبود
ستاره‌شناسان در تلسکوپ رادیویی MeerKAT واقع در آفریقای جنوبی، نخستین امواج رادیویی ناشی از دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS را شناسایی کردند، اما گرچه این امر شبیه فعالیت بیگانگان به نظر می‌رسد، در واقع دلایل بیشتری برای منشا کاملاً طبیعی این پیکره فراهم می‌کند.
ستاره‌شناسان اولین «سیگنال رادیویی» را از دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای 3I/ATLAS شناسایی کرده‌اند، درست در زمانی که این پیکره از نقطه میانی سفر یک‌طرفه‌اش در منظومه شمسی عبور می‌کرد. اگرچه این ممکن است به‌عنوان شواهدی بر منشا فرضی بیگانگی دنباله‌دار دیده شود — اما در واقع کاملاً برخلاف آن است.
3I/ATLAS سومین جسم بین‌ستاره‌ای شناخته‌شده (ISO) است که از همسایگی کیهانی ما عبور کرده است. این پیکره در اوایل ژوئیه برای اولین بار شناسایی شد، با سرعت بیش از ۱۳۰٬۰۰۰ مایل در ساعت (۲۱۰٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت) به سمت خورشید در حال حرکت بود، اگرچه مشاهداتی که به ماه می باز می‌گردند بعداً کشف شدند. اکثر پژوهشگران بر این باورند که این یک دنباله‌دار است، که ممکن است قدیمی‌ترین نمونه‌ای که تاکنون مشاهده شده باشند، و حدود هفت میلیارد سال پیش از یک سامانه ستاره‌ای بیگانه در ناحیهٔ «مرز» کهکشان راه شیری پرتاب شده باشد.
با این‌حال، از زمان کشف این مداخله‌گر بین‌ستاره‌ای، گروه کوچکی از دانشمندان — به رهبری نجوم‌دان دانشگاه هاروارد و شکارچی مشهور بیگانگان آوی لوب — نظریه‌ای بدون شواهد را پیش می‌برند که این دنباله‌دار در واقع یک سفینه فضایی بیگانه مخفی‌پوشیده است. این موضوع منجر به بروز داستان‌های گمراه‌کننده‌ای دربارهٔ این دنباله‌دار شده است، که متخصصان می‌گویند از علم واقعی پیرامون ISO منحرف می‌کند. (این وضعیت مشابه آنچه برای اولین ISO «اوموآماوا» رخ داد، است؛ که لوب و دیگران نیز آن را به‌عنوان یک ناو مادر احتمالی بیگانه برچسب‌گذاری کردند.)
بنابراین، وقتی ستاره‌شنسان در تلسکوپ رادیویی MeerKAT آفریقای جنوبی به‌تازگی اعلام کردند که نخستین انتشار رادیویی از 3I/ATLAS را شناسایی کرده‌اند، حامیان نظریه‌ی لوب احتمالاً انتظار داشتند شواهدی از یک انتقال مخفی بیگانه پیدا کنند، به‌ویژه که این اتفاق همزمان با نزدیک‌ترین عبور دنباله‌دار از خورشید، یا پری‌هلیون که در ۲۹ اکتبر رخ داد، بود.
اما این سیگنال‌ها منبع تکنولوژیکی نداشتند. در عوض، نتیجهٔ جذب موج خاصی هستند که به حضور رادیکال‌های هیدروکسیل یا مولکول‌های OH در کما (محفظه) دنباله‌دار مرتبط است.
این رادیکال‌ها از تجزیه مولکول‌های آب در حین آزادسازی از دنباله‌دار، از طریق فرآیند طبیعی به نام خروج گاز (outgassing) تشکیل می‌شوند؛ که به‌وضوح علامتی از فعالیت دنباله‌دار است، بر پایه یک مطالعه ۲۰۱۶.
این اولین باری نیست که ستاره‌شناسان شواهدی از آب ساطع‌شده از 3I/ATLAS را مشاهده کرده‌اند: در اوائل اکتبر، پژوهشگران ناسا آب را که از دنباله‌دار فوران می‌کرد مانند یک شلنگ آتش با تمام توان مشاهده کردند. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این آب تحت تجزیه تابش خورشیدی قرار می‌گیرد — همان‌طور که در پری‌هلیون انتظار می‌رود.
لوب، کشف رادیکال‌های هیدروکسیل را در آخرین به‌روزرسانی 3I/ATLAS در وبلاگ شخصی خود که اکنون بیش از ۱۰۰ ۰۰۰ مشترک دارد، تأیید کرد. اما او بیان نکرد که آیا این نشانه‌ای از فعالیت کلاسیک دنباله‌دار است یا خیر.
سیگنال‌های رادیویی جدید برای اولین بار در تاریخ ۲۴ اکتبر شناسایی شدند، کمی پس از اینکه 3I/ATLAS به‌طور موقت پشت خورشید در دورهٔ پری‌هلیون ناپدید شد. عبور این دنباله‌دار از خورشید همچنین به‌خاطر یک رویداد روشنایی ناخواسته و یک تغییر رنگ موقتی مورد توجه قرار گرفت. و پس از دوباره ظاهر شدن در اوایل این ماه، به نظر می‌رسید که دنباله‌دار دم خود را از دست داده است، اگرچه این درست نبوده است.
دنباله‌دار پیش از این ویژگی‌های غیرعادی دیگری نیز نشان داده است که به نظریه‌پردازان توطئه‌ای بیگانگان سوخت افزوده است، از جمله یک سطح بسیار تابش‌دار، یک افراط در میزان دی‌اکسید کربن و یک پشت‌دم معمایی. با این حال، تمام این ویژگی‌ها توسط جامعهٔ نجومی به‌درستی توضیح داده شده‌اند، که به‌طور تقریباً یک‌صدا باور دارند 3I/ATLAS یک جسم طبیعی است.