ناسا «چسب فضایی» و قندهای «حیاتی برای زندگی» را در نمونههای سیارک بنو که به زمین آورده شد (ویدیو) کشف کرد
دانشمندان چندین قند ضروری برای حیات را در نمونههای بازگردانده شده از سیارک بنو کشف کردند؛ ناسا روز سهشنبه (۲ دسامبر) اعلام کرد.
با تحلیل قطعات خالص سیارک که توسط فضاپیمای OSIRIS‑REx ناسا در سال ۲۰۲۳ به زمین برده شد، تیمی به رهبری یوشیهیرُ فوروکاوا از دانشگاه توهوکو در ژاپن، ریبوز، یک سازه اساسی برای RNA، و گلوکز، قندی پرانرژی که تقریباً تمام حیاتهای روی زمین از آن بهره میبرند، یافتند.
اگرچه پژوهشگران تأکید میکنند که این قندها خود شواهدی برای حیات نیستند، حضورشان نشان میدهد ترکیبات شیمیایی پایهٔ مورد نیاز برای زیستشناسی در سراسر سامانهٔ خورشیدی اولیه رایج بودهاند.
«آنها در همه جا بودند»، دنی گلاوین، استروبیولوژیست در مرکز پروازی فضایی گادارد ناسا در مریلند و همکار تحقیقاتی پروژه OSIRIS‑REx، در ویدئوی ناسا که این کشف را اعلام میکرد، گفت.
اگر مواد مشابهی بهصورت گسترده در دسترس بودند، او افزود، پس مکانهایی نظیر مریخ یا قمر یخی مشتری، یورپا، نیز ممکن است با همان ترکیبات اولیه بذرکشی شده باشند. «من بهتدریج بسیار خوشبینتر میشوم که شاید بتوانیم حیات را فراتر از زمین، حتی در سامانه خورشیدی خودمان بیابیم.»
شیمی خالص فرازمینی
از آنجا که فضاپیمای OSIRIS‑REx نمونههای بنو را در فضا جمعآوری و مهر و موم کرد، دانهها هرگز به محیط زمین دست نیافتند. دانشمندان میگویند این امکان را فراهم کرده تا شیمی خالص فرازمینی را مطالعه کنند، امری که با شهابسنگهایی که به زمین میخورند و بهسرعت آلوده میشوند، ممکن نیست.
در مطالعهٔ جدیدی که روز سهشنبه در نشریه Nature Geoscience منتشر شد، تیم فوروکاوا حدود ۶۰۰ میلیگرم از مادهٔ پودری بنو را بررسی کرد. پس از غوطهور کردن دانهها در آب و اسید برای استخراج قندها، دانشمندان با استفاده از ابزارهای آزمایشگاهی بسیار حساس، «اثر انگشت»های شیمیایی مطابق با ریبوز، گلوکز و چند قند دیگر را شناسایی کردند، طبق مقاله.
موارد بیشتر در راه
کشف قندها یکی از سه یافتهٔ مهم بنو بود که روز سهشنبه اعلام شد.
یک تیم دوم که بههمراه زاک گینسفورث از دانشگاه کالیفرنیا رهبری میکرد، گزارش داد نوعی «چسب فضایی» را در نمونههای بنو کشف کرده است — مادهای شبیه پلیمر که پیش از این هرگز در سنگهای فضایی دیده نشده بود.
«این شبیه به هیچچیزی که تا به حال دیده بودیم نبود»، گینسفورث در بیانیهای از ناسا گفت. «ما برای ماهها بهدنبال دادهها و نظریهها بودیم تا بفهمیم دقیقاً این چیست و چگونه به وجود آمده است.»
این ماده که پیش از این نرم و انعطافپذیر بود، اکنون سفت شده و زنجیرههای مولکولی درهمتنیدهای غنی از نیتروژن و اکسیژن تشکیل میدهد، طبق مطالعهای که در نشریه Nature Astronomy منتشر شده است. از آنجایی که بهنظر میرسد این ماده در اوایل تاریخ سیارک شکل گرفته، دانشمندان میگویند ممکن است پیشساز شیمیایی اولیهای باشد که زمینهٔ پیدایش حیات بر روی زمین را فراهم کرده و شاید یکی از نخستین تغییرات حفظشده در بنو باشد.
مطالعهٔ سوم که به رهبری آن نیوین از مرکز فضایی جانسون ناسا در تگزاس انجام شد و همچنین در نشریه Nature Astronomy منتشر شد، نشان داد بنو دارای شش برابر گرد و غبار بیشتری از ستارههای منقضی شدهٔ کهن نسبت به هر مادهٔ فضایی شناختهشده دیگری است. این دانههای شکننده نشان میدهند که جسم اصلی بنو در ناحیهای از مهتاب اولیهٔ خورشیدی که با گرد و غبار ستارههای در حال مرگ غنی شده بود، شکل گرفته است، به گفتهٔ دانشمندان.
«در این سیارک اولیه که در روزهای نخستین سامانهٔ خورشیدی شکل گرفته است، ما به رویدادهایی نزدیک به آغاز وجود مینگریم»، اسکات سندفورد، اخترفیزیکدانی از مرکز پژوهشی ایمز در کالیفرنیا که همراه با گینسفورث تجزیه و تحلیل را رهبری کرده بود، در بیانیهٔ ناسا گفت.