پژوهشگران پس از کشف تکان‌دهنده در مدفوع شکارچیان فیلینی هشدار می‌دهند: «آثار ویرانگر»

0

Rachel Beyer

ریزپلاستیک‌ها تقریباً در همه چیز، از جمله بدن انسان، یافت شده‌اند. به همین دلیل، اگرچه این کشف تکان‌دهنده است، تعجبی ندارد که ریزپلاستیک‌ها در مدفوع گربه‌های ماهی‌خوار در مانگل‌های سندربان هند ظاهر می‌شوند، به نقل از مونگابای.

چه می‌گذرد؟

به گزارش یک پژوهش به رهبری دانشمند دانشگاه کلکاتا، سامرات چاکربورتی، هم فلزات و هم ریزپلاستیک‌ها در نمونه‌های مدفوع از چهار نقطه در جنوب بنگلادش غربی شناسایی شدند. این نمونه‌ها بین اکتبر 2024 و آوریل 2025 از جزیره هنری، جزیره لوتیان، پاخی‌رالی و پاتارپراتیما جمع‌آوری شدند. بر اساس این پژوهش، بیش‌ترین مقدار کروم در نمونه‌های جزیره هنری و بیش‌ترین غلظت سرب در نمونه‌های پاخی‌رالی مشاهده شد.

چاکربورتی گفت که فلزات سنگین عمدتاً از طریق رژیم غذایی گربه‌های ماهی‌خوار وارد بدن آن‌ها می‌شوند. آن‌ها بر ماهی، خرچنگ، پرندگان و جوندگان تغذیه می‌کنند که این موجودات نیز در تالاب‌های آلوده آلاینده‌ها را جمع می‌کنند. چاکربورتی افزود که فاضلاب‌های صنعتی (آلاینده‌های ناشی از فرآیندهای صنعتی) که از شهرها، روان‌آب کشاورزی و فاضلاب‌های شهری به سمت پایین‌دست روان می‌شوند، احتمالاً منبع این فلزات هستند.

مطالعه‌ای که در گزارش از دلتا گوداواری در جنوب‌شرق هند ارجاع شده بود، بیان کرد که این فلزات «آثار ویرانگر» دارند و به‌طرز گسترده‌ای از طریق زنجیره‌های غذایی حیات‌وحش در تالاب‌ها پخش می‌شوند.

چرا این سطوح آلودگی نگران‌کننده‌اند؟

زیست‌شناس حیات‌وحش تیاسا ادیا به مونگابای گفت که کروم و سرب به‌طور شناخته‌شده‌ای می‌توانند فیزیولوژی و رفتار شکارچیان برتر را تخریب کنند. به گفته ادیا، مواجههٔ طولانی‌مدت می‌تواند با تحت‌تأثیر قرار دادن زنجیره‌های غذایی و موفقیت تولیدمثل، بقا را کاهش دهد. ادیا توضیح داد که حتی سطوح متوسط آلودگی در مسیرهای آبی می‌توانند به‌دلیل تراکم زیستی، تأثیرات منفی بر حیات‌وحش داشته باشند.

ادیا همچنین گفت که گربه‌های ماهی‌خوار می‌توانند نشانگرهای مواجههٔ انسان‌ها باشند. این گربه‌ها بسیاری از همان ماهی‌ها و خرچنگ‌ها را می‌خورند که ساکنان محلی مصرف می‌کنند و به بازارهای دیگر صادر می‌شوند. همچنین یک پژوهش درباره ریزپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها نشان داد که ریزپلاستیک‌های در معرض تغییرات زیست‌محیطی خطر لخته شدن خون را افزایش می‌دهند. آلودگی محیطی بیش از پیش با تغییرات مضر در سلامت و رفتار حیوانات، که مرتبط با استرس‌های زیست‌محیطی و بیولوژیکی است، پیوند دارد.

چه اقداماتی برای مقابله با آلودگی انجام می‌شود؟

ادیا گفت که اجرای سختگیرانه‌تر محدودیت‌های فاضلاب صنعتی و ارتقاء سامانه‌های فاضلاب و مدیریت پسماند به منظور کاهش ورود آلودگی به رودخانه‌ها ضروری است. چاکربورتی نیز بر کاهش زباله پلاستیکی و افزایش آگاهی جامعه برای محدود کردن آلودگی تأکید کرد.

«ما باید استانداردهای فاضلاب و نظارت بر صنایعی که به سامانه هوغلی‑ماتلا تخلیه می‌شوند، به‌ویژه برای سرب، کروم و سایر فلزات مهم، را سخت‌تر کنیم. انتشار صفر فاضلاب غیرفرآوریافته به رودخانه‌ها را غیرقابل مذاکره سازیم. همچنین باید مدیریت فاضلاب شهری و پسماند جامد در شهرهای دلتا را ارتقاء دهیم تا زهکش‌های طوفانی و کانال‌ها به‌عنوان مسیرهای مستقیم فاضلاب غیرفرآوریافته و پلاستیک عمل نکنند،» ادیا به مونگابای گفت.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.