«آدامس فضایی» و قندها در نمونههای شهابسنگ بنو کشف شد؛ ناسا اعلام کرد
نمونههای گرفتهشده از شهابسنگ بنو همچنان به روشن شدن ریشههای منظومه شمسی کمک میکنند.
دانشمندان از زمان بازگرداندن این نمونهها به زمین توسط فضاپیمای OSIRIS‑REx ناسا در سال ۲۰۲۰، بهطور مستمر آنها را مطالعه میکنند و بهتازگی دریافتهاند که حاوی قندها و «مادهای شبیه آدامس که پیش از این در مواد شهابسنگی مشاهده نشده بود» هستند، ناسا گفت.
این کشفیات — و اینکه چگونه میتوانند به پاسخگویی به سؤالات بزرگ دربارهٔ آغاز حیات کمک کنند — در سه مقالهٔ جدید که روز سهشنبه توسط مجلات Nature Geosciences و Nature Astronomy منتشر شدهاند، توصیف شدهاند.

NASA/Goddard/دانشگاه آریزونا
در مقالهٔ اول، دانشمندانی به رهبری یوشیهیرو فوروکاوا از دانشگاه توهوکو ژاپن، بر قندهای کشفشده در نمونههای شهابسنگ متمرکز شدند که بهعنوان بلوکهای سازندهٔ اساسی برای زیستشناسی روی زمین شناخته میشوند. مقالهٔ دوم، نوشتهٔ اسکات سندفورد از مرکز تحقیقات ایمز ناسا و زاک گینزفورث از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، نشان میدهد که «آدامس فضایی» کهن که در نمونهها نیز حضور دارد، میتوانست نقش بنیادینی در تسریع حیات اولیه بر روی سیارهٔ ما ایفا کند.
مقالهٔ سوم به رهبری آن نیوین از مرکز فضایی جانسون ناسا، گرد و غبار دو نوع سنگ متفاوتی را که OSIRIS‑REx از بنو جمعآوری کرده بود، تجزیه و تحلیل کرد؛ این سنگها در ابتدا از ستارگانی که پیش از شکلگیری منظومه شمسی به وجود آمده بودند، سرچشمه میگیرد.
مواد سازندهٔ حیات
هر یک از این سه مقاله بر سرنخی از شهابسنگ بنو تمرکز میکنند تا نشان دهند چگونه منظومه شمسی توسعه یافته و در نهایت چطور حیات بر روی زمین بهوجود آمده است.
قندهای کشفشده در نمونههای شهابسنگ، همراه با دیگر مولکولهایی نظیر اسیدهای آمینهای که پیشتر در آنها شناسایی شده بودند، بهطور ضروری نشانهای برای حیات نیستند، ناسا گفت. ولی این مواد نشان میدهند که عناصر بنیادی ترکیبات تشکیلدهندهٔ موجودات زنده و امکانپذیر ساختن فرآیندهای زیستی داخل سلولهای منفرد، حداقل در یک دورهای، بهطور گسترده در سراسر منظومه شمسی حضور داشتهاند. برخی از مولکولهای پایهای مورد استفاده برای ساخت DNA — و RNA، پیامرسان حیاتی که اطلاعات ژنتیکی را کدگذاری و ترجمه میکند، در نمونههای بنو یافت شدند، پژوهشگران اعلام کردند.
فوروکاوا گفت که قندهای یافتشده در نمونههای بنو از یک فرضیه دربارهٔ سازوکارهای بقا که اولین شکلهای حیات زمین به کار میبردند، پشتیبانی میکند؛ ممکن است این موجودات عمدتاً به مولکول پیامرسان تکیه داشته باشند، نه به فرآیندهای پیچیدهٔ زیستی که امروز پایهٔ حیات را تشکیل میدهند.
ویدئوی ناسا
«حیات امروز بر پایهٔ سامانی پیچیده است»، او گفت. «اما حیات اولیه ممکن است سادهتر باشد.»
آدامس فضایی مرموزی که پیش از کشف در نمونههای بنو هرگز در سنگهای کیهانی دیده نشده بود، احتمالاً در دوران نخستین منظومه شمسی شکل گرفته است، ناسا گفت. بر اساس این آژانس، مولکولهای موجود در آن «میتوانستند برخی از پیشسازهای شیمیایی که به راهاندازی حیات بر روی زمین کمک کردند» را فراهم سازند.
این آدامس فضایی یک قطعه مهم از معما برای دانشمندانی است که به بررسی چگونگی پیدایش حیات بر روی سیاره میپردازند و اینکه آیا حیات در جای دیگری نیز وجود دارد یا نه.
«با این مادهٔ عجیب، ما احتمالاً به یکی از نخستین تغییرات مواد که در این سنگ رخ دادهاند، نگاه میکنیم»، ساندفورد که بههمراه دیگر نویسندگان مقاله دربارهٔ آدامس شگفتانگیز بنو را رهبری میکرد، گفت. «در این شهابسنگ اولیه که در روزهای نخستین منظومه شمسی شکل گرفته است، ما به وقایع نزدیک به آغاز اولیه نگاه میکنیم.»
بعضی از تحقیقات جدید نیز به بررسی شکلگیری خود بنو میپردازند؛ که همانند سایر شهابسنگهای منظومه شمسی، سنگی باقی مانده از مرحلهٔ نخستین سامانه است. گرد و غبار کشفشده در دو نمونه از این شهابسنگ مادهای است که دانشمندان بر این باورند در زمان شکلگیری منظومه شمسی بهخوبی مخلوط میشده بود، به گفتهٔ ناسا. چون چنین غلظت بالایی از آن در نمونهها شناسایی شد، بنو ممکن است در ناحیهای که «غنی از گرد و غبار ستارگان در حال نابودی» باشد، شکل گرفته باشد، این آژانس اعلام کرد.