سیستم شمسی با سرعتی بسیار بسیار بیشتر از آنچه فیزیک میتواند توضیح دهد، در حال حرکت است
یک کشف تازه و تکاندهنده نشان میدهد که ممکن است سوراخهای بزرگی در درک ما از کیهانشناسی وجود داشته باشد.
مطالعه جدیدی با عنوان هیجانانگیز «شمارش بیش از حد پراکنده منابع رادیویی و تشخیص دوقطبی اضافی رادیویی» کشف بسیار جذابی را اعلام کرده است: سیستم شمسی ما حدود سه برابر سریعتر از پیشبینیهای قبلی در حال حرکت است. اگر این موضوع تأیید شود، این واقعیت بنیادی تأثیرات عمدهای بر کل کیهانشناسی خواهد داشت.
حالا، برای روشن شدن موضوع، ما در مورد حرکت کل سیستم شمسی به عنوان یک واحد، در کهکشان راه شیری صحبت میکنیم. در حالی که خورشید و سیاراتش به دور مرکز کهکشان میچرخند، مسیری را طی میکنیم که دانشمندان قبلاً محاسبه کردهاند باید کمی کمتر از یک میلیارد سال طول بکشد.
اما این شواهد جدید میتواند این بازه زمانی را سه برابر تغییر دهد.
با توجه به اینکه ما در مورد حرکت کل چارچوب مرجعی صحبت میکنیم که از طریق آن جهان را مشاهده میکنیم، ممکن است به نظر برسد که اندازهگیری این موضوع کار آسانی باشد. با این حال، مدار مورد بحث آنقدر کند است و شامل آنقدر اجسام مختلف میشود که اندازهگیری دقیق آن بسیار دشوار است. یافتههای تیمها نیازمند مقایسه خوانشهای تلسکوپهای رادیویی از آرایه فرکانس پایین اروپا (LOFAR) و دیگران بود، و جستجو برای «ناهمسانگردی» در دادهها.
به زبان ساده، باید اثری وجود داشته باشد که در آن کهکشانهای رادیویی بیشتری در جهت حرکت ظاهر شوند، با شدتی که به طور دقیق شناختهشده است. این یعنی سطح ناهمسانگردی در مشاهداتشان باید جهت و سرعت حرکت را به آنها بگوید، و در حالی که جهت مطابق انتظار بود، سرعت بسیار متفاوت از پیشبینیها به دست آمد.
این موضوع همهگیر بر توزیع جرم در جهان تأثیر میگذارد، به ویژه بر اصل بهاصطلاح «کیهانشناختی». این اصل با نامی باشکوه بیان میکند که اگر در مقیاس به اندازه کافی بزرگ در نظر بگیریم، جهان همگن است یا اساساً در همه جا یکسان. این یافتهها به نظر میرسد این ایده را به چالش میکشند و بنابراین فرضیات بنیادی نجوم را.
دادهها یافتههای قبلی اخترشناسی رادیویی در کازارها را تأیید میکنند، که قبلاً به کالیبراسیون معیوب تجهیزات نسبت داده میشد.
پروفسور دومینیک جی. شوارتز، کیهانشناس دانشگاه بیلهفلد و نویسنده همکار مطالعه، در بیانیهای گفت: «اگر سیستم شمسی ما واقعاً با این سرعت در حال حرکت باشد، باید فرضیات بنیادی درباره ساختار بزرگمقیاس جهان را زیر سؤال ببریم. در غیر این صورت، توزیع خود کهکشانهای رادیویی ممکن است کمتر یکنواخت از آنچه باور داشتیم باشد. در هر دو حالت، مدلهای فعلی ما در حال آزمایش قرار میگیرند.»