بررسی ویژگیهای یک گزارش خوب
آنچه انسان از رسانههای صوتی و تصویری می شنود یا میبیند، از منابع دیگر یک محقق به حساب میآید، که نه مکتوب است و نه صحنه عینی آنچه در سخنرانیها، اجلاسها، سمینارها و… مطرح می شود، نیز آنچه که به صورت نوار یا فیلم وجود دارد، همه می تواند منابعی جهت تهیه مطلب مورد توجه قرار گیرد.
روشن است که پژوهشگر، در زمینه های فوق هم آنچه را نقل می کند، باید با اهمیت ذکر دقیق منبع همراه باشد.
ویژگیهای گزارش خوب یا ناقص آنچه در یک گزارش خوب مطرح است، نکاتی از این قبیل است:
– مطمئن و دقیق بودن اطلاعات گرد آمده
– دخالت ندادن احساسات و سلیقه های شخصی در مطالب
– کافی و به اندازه لازم بودن مطالب، نه کمتر و نه بیشتر
– منظم ومنسجم بودن تقسیم ہندی و فصل بندی مطالب
– ابتکار و نوآوری و طرح مسائل تازه و شیوه های جدید
– دقت در نقل قولها و پرهیز از تحریف
– روانی عبارات و درستی علامتها و رسم الخط در نگارش بادقت در جهات حسن یک گزارش، عیوب آن نیز آشکار می شود.
فقدان هریک از نکات یاد شده، نوعی ضعف به حساب میآید. مثلاً ضعف انشا، نارسایی در جمله بندی، غیرمنسجم بودن مطالب، آمار و اطلاعات ناصحیح و غیردقیق، ارائه مطالب تخمینی و حدسی بدون اتکاء به اسناد و آمار، تناقض در بخشهای یک گزارش و… همه از عیوب یک گزارش محسوب می شود.