جابجایی و تغییر مفهوم جملات!
این جمله پی نوشت قاضی دادگاه می باشد که در زیر نامه محکوم به زندان که از وی تقاضای بخشش نموده، مرقوم داشته است. حال، پرونده امر به ضمیمه نامه مزبور برای اجرای حکم ارسال میگردد. مسئول اجرای احکام می تواند بر اساس همین پی نوشت، متهم را آزاد نموده یا وی را زندانی نماید. برای زندانی نمودن متهم کافی است که به هنگام خواندن پینوشت مزبور، بعد از کلمه نیست، مکبث کوتاهی نماید.
«بخشش لازم نیست، متهم زندانی شود» و برای آزادی اوکافی است بعد از کلمه بخشش مکث کوتاهی به عمل آورد. «بخشش، لازم نیست متهم زندانی شود. در اینجا مجری مربوطه ممکن است عمل خطایی انجام داده و یا از باب احتیاط برای دریافت نظر واقعی قاضی به وی مراجعه نموده و یا مکاتبه نماید که باعث ف وقت و بلاتکلیفی متهم و واحد اجرای احکام میگردد. صرف تکلیفی متهم می گرد اگرچه جمله مزبور به عنوان مثال ارائه گردید، اما در واقع گونه های فراوانی از این قبیل وجود دارند که با پیامدهای تأثرآوری همراه بوده اند. متأسفانه هنوز هم هر از گاهی شاهد حوادث ناگواری هستیم که در اثر عدم استقرار صحیح ارتباط بین نویسنده و خواننده به دلیل نارسایی نوشته به وجود آمده و یا خواهد آمد. از دیدگاه دیگر، زبان فارسی همانند بیشتر زبانهای دنیا، زبانی آهنگین است. آهنگ کلمات در معنی و مفهوم آنها تغییراتی را به وجود می آورد. برای مثال به جمله ساده (علی از مشهد آمد) توجه نمایید. این جمله از چهارواژه علی – از – مشهد- آمدند یل گردیده .و به طور طبیعی یک جمله خبری با یک پیام مشخص است
حال اگر با استفاده از همین واژه ها معنی و مفهوم دیگری را خواسته باشیم، کافی است که به برخی از واژههای تشکیل دهنده جمله آهنگ خاصی اضافه نماییم. به این ترتیب شاهد تغییرات زیادی در معنی و مفهوم جمله مزبور خواهیم بود. برای مثال با اضافه نمودن آهنگ گونه ای به واژه آمد، جمله پرسشی می شود – علی از مشهد آمد؟ است و یا آهنگ گونهای دیگر به کلمات علی و آمد بدهیم، حالت تعجب و یا شگفت به جمله مزبور داده میشود. په على از مشهدعلی از مشهد آمده
– لمب ملاحظه می شود که بدون جابجایی کلمات و یا اضافه و یا کم نمودن آنها و فقط با افزودن آهنگی ویژه در برخی از: کلمات، تغییر زیادی در معنی و مفهوم جمله داده شده کتاب استان. علاوه بر این گوینده به هنگا بیان مطالب شور و احساسات خاصی در گفتار خود به-جورد آورد که انتقال آن بهبه شنونده، وه بر ایجادتعهم سوداحساسی ویژه ای را باعث میشود. اینها و ده ها مورد دیگر امکانات موجود که در ارتباط منکر این واقعیت نمی باشیم که برای نویسنده، هیچ نوع امکاناتی وجود ندارد! بلکه لویسنده به هنگام نوشتن از امکانات فراوانی سود میبرد. از آن جمله نوپسنده به هنگام اوشتن، فرصت کافی دارد تا پیرامون موضوع بررسی و پژوهشی لازم را به عمل آورد. یا اینکه هرچند که لازم باشد، در حک و اصلاح نوشته خود اقدام نماید. از طرفی مادامی که نوشته خود را ارائه نداده، مجاز و مأذون است که در آن تغییرات اساسی لازم را بدهد. اما با تمام این اوصاف نمی توان اطمینان حاصل نمود که نوشته های فعلی و متداول به خصوص آنچه در سازمانها مبادله می شوند، قادر می باشند رسالت واقعی خود را انجام دهند. . با عنایت به آنچه بیان گردید، ملاحظه می شود پاسخ دومین پرسش هم منفی است.