خصوصیات مخزن و مشکلات فرآیند تولید از آن مخزن

مقدمه

تولید بهینه از یک مخزن نفتی به عنوان هدف اصلی بهره برداری از یک میدان نفتی، بستگی به عوامل گوناگونی از جمله آگاهی از خصوصیات سازندی و توزیع سیالات در داخل مخزن دارد. در طول دوره فعالیت یک مخزن نفتی مراحل گوناگونی وجود دارد. بعد از آغاز مرحله بهره برداری از یک مخزن در مراحل مختلف نیروهای گوناگونی باعث سرازیر شدن نفت از درون مخزن به سمت چاههای تولیدی میشوند. تولید نفت در مرحله اول در بهترین شرایط به بیش از ۳۰ درصد از نفت موجود در مخزن نمیرسد و به همین دلیل بعد از این مرحله نیاز به اعمال نیروهای خارجی به داخل مخزن به منظور ادامه روند تولید میباشد. به مجموع روشهایی که در مراحل دوم و سوم برداشت از مخازن نفتی استفاده میشوند، اصطلاحاً روشهای ازدیاد برداشت نفت گفته میشود . این روشها را به اختصار EOR^۴ نیز میگویند که شامل طیف گستردهای از انواع عملیاتهای گوناگون میباشند. هر یک از این روشها بسته به خصوصیات مخزن و مشکلات فرآیند تولید از آن مخزن مورد استفاده قرار میگیرند.[۱]

محققان دریافتند که نانوذرات می توانند به کنترل روش های ازدیاد برداشت که با فناوری های حاضر و یا پیشین هماهنگی ندارند، کمک کنند.[۲] این نانوذرات با ارتقا مکانیک سنگ مخزن و ارتقا کشش سطحی به همراه بهبود و اصلاح برداشت نفت که البته این عوامل به طور کامل اثبات نشده اند، می توانند باعث افزایش برداشت نفت شوند. در واقع با استفاده از فناوری نانو و به کمک نانو سیالات میتوان میزان برداشت نفت را نسبت به روشهای فعلی افزایش داد.[۳] ویسکوزیته سیالی که به مخزن تزریق می شود تا نفت را جابجا کند مانند آب، دی اکسیدکربن یا محلول های حاوی مواد فعال سطحی، معمولاً از ویسکوزیته نفت کمتر است. در این شرایط اضافه کردن نانوذرات می تواند ویسکوزیته سیال تزریق شده را روی مقدار بهینه تنظیم کرده و حرکت را در مخزن بهبود بخشیده و در نتیجه بازده برداشت نفت افزایش می یابد.[۴]