عوامل مهم اثر گذار بر ساختار و کارایی غشاهای الیاف توخالی
با استفاده از یک طرح مناسبی از غشا مثل فیبر توخالی، جریان های گاز و مایع در دو طرف غشا با هم تماس حاصل می نمایند که فصل مشترک گاز-مایع در دهانه حفره های غشا تشکیل می گردد. شکل((۱ نمای کلی از این فرایند را نشان می دهد. در این سیستم انتقال جرم با استفاده از نفوذ در عرض فصل مشترک انجام می گردد، مشابه سیستم های موجود جذب گازی. فشار فاز مایع به مقدار جزیی بیش از فاز گاز کنترل می گردد تا از تشکیل حباب در فاز مایع و هدر رفتن جریان گازی جلوگیری گردد.
نوع حلال بکار رفته در ساخت محلول پلیمری ، ترکیب حلال و فاصله هوایی در فرایند وارونگی فازی خشک-مرطوب از عوامل مهم اثر گذار بر ساختار و کارایی غشاهای الیاف توخالی محسوب می شوند.
وارونگی فازی از بین مواد پلیمری آبگریز تنها پلی وینیلیدن فلوراید در حلال های آلی قابل حل شدن میباشد که میتوان غشاهای بسیار متخلخل با روش جداسازی فازی تهیه نمود. اما از طرفی بدلیل آبگریز بودن این پلیمر و دارا بودن کشش سطحی بحرانی بسیار کم، آب براحتی نمی تواند در فرایند تغییر فازی در محلول پلیمری نفوذ نموده و مشکلات فراوان ساخت را باعث می گردد. بنابراین با اضافه نمودن افزودنی های غیر حلال به محلول پلیمری می توان سرعت جامد سازی محلول پلیمری و ساخت غشا را تسهیل نمود. در این تحقیق اثر پارامترهای ساخت شامل زمان تماس محلول پلیمری با هوا و ترکیب سیال مورد استفاده در قسمت توخالی غشا بر ساختار و کارایی جذب دی اکسید کربن در تماس دهنده غشایی برای غشاهای متخلخل از جنس پلی وینیلدن فلوراید مورد بررسی قرار گرفت.