آشنای با روند انتخاب پیمانکار

[۵] فرآیند تحلیل سلسله مراتبی را به عنوان یک روش تصمیمگیری بالقوه جهت پیش ارزیابی پیمانکار در مدیریت پروژه ارائه دادند. در این تحقیق پس از آنکه پیش ارزیابی پیمانکاران صورت میپذیرد، تنها شش معیار حفظ میشوند و ارزیابی سلسه مراتبی با روال تحلیل سلسله مراتبی استاندارد انجام میشود. پالانیساران وکیومرانوامی [۶] بر اساس روشهای کاربردی و تجربی گزینش پیمانکار که توسط مدیران پروژههای دولتی مختلف در کشورهای متعدد به کار رفته، مدلی را برای پیش ارزیابی پیمانکار گسترش دادند

که سه گروه از معیارها را به کار میبرد: پاسخگویی، مسئولیت و صلاحیت. تاپکو [۷] یک مدل تصمیمگیری پیچیده را برای ارزیابی پیمانکار پیشنهاد میدهد که دو سلسله مراتب جداگانه را در بر میگیرد. اولین سلسله مراتب برای پیشارزیابی پیمانکار به کار میرود ۱۰)معیار) و دومی برای انتخاب نهایی کاربرد دارد (که در آن معیار سود و هزینه بر مبنای یک مدل تصمیمگیری در نظر گرفته شدهاند). مدل تصمیمگیری رتبهبندیهایی را به کار میبرد که از طریق یک مکانیزم تبدیل (تغییر) و یک فرآیند فیلترینگ براساس ارزشهای از پیش تعیین شده یا ارزشهای محاسبه شده آستانه فراهم میشود. آناگاستپالس [۸]

یک روش تحلیل سلسله مراتبی را برای گزینش پیمانکار در یک مناقصه باز پیشنهاد داد که در این روش از طریق یک مقیاس امتیازدهی هفت نمرهای (غیر قابل قبول، خیلی ضعیف، ضعیف، متوسط، خوب، بسیارخوب و درخشان) پیمانکار شایسته ارزشیابی میشود. گرچه این مقیاس نمرهگذاری مقایسههای دو به دو لازم را به طرز چشمگیری میکاهد، اما بیطرفی قضاوتها را تضمین نمیکند. عباسنیا، افشار و اشتهاردیان [۹]

روند انتخاب پیمانکار را به دو بخش بررسی پیش صلاحیت و تعیین برنده مناقصه تقسیم کردند و یک مدل ریاضی برای تعیین صلاحیت پیمانکاران ارائه دادند که با در نظر گرفتن معیارها و زیر معیارهای تصمیمگیری و همچنین وزن این معیارها از نظر هیات برگزار کننده مناقصه و ارزشگذاری هر کدام از این معیارها برای مناقصهگران به تعیین صلاحیت پرداختهاند. در این تحقیق آنچه در درجه اول مورد توجه ایشان بوده است تبیین و جمعآوری این معیارها و میزان اهمیت آنها است. رجایی و حضرتی [۱۰] .

، از دو روش وزنده ی ساده فازی و تاپسیس فازی برای ارزیابی صلاحیت و انتخاب پیمانکاران استفاده نمودند و پس از تحلیل حساسیت بررسی مطالعه موردی، نتایج آنها را با یکدیگر مقایسه نمودند که بررسی این مقایسه منجر به این نتیجه شد که تصمیمگیری بر مبنای روش وزندهی ساده فازی یک روش محافظهکارانه میباشد و از روش تاپسیس فازی هنگامی که تصمیمگیرنده ریسکپذیر باشد میتوان استفاده نمود. اصغری زاده و نصراللهی [۱۱]

در مطالعههایی که بر روی شناسایی و تعیین وزن شاخصهای موثر در انتخاب پیمانکاران پروژه های عمرانی انجام دادند علاوه بر شناسایی شاخصهای موثر بر انتخاب پیمانکار، میزان اهمیت و اولویتبندی شاخصهای مزبور را با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی مشخص کردهاند. حیدری و حیدری [۱۲] علاوه بر شناسایی شاخصهای موثر بر انتخاب پیمانکار، اهمیت و اولویتبندی شاخصهای مزبور را با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی گروهی بررسی نمودند.