دانلود مقاله بررسی وضعیت متیلاسیون در پروموتور ژن های vHL، Runx3 و Ecad و بیان این ژن ها در سلول های +CD34 خون بند ناف
مقاله بررسی وضعیت متیلاسیون در پروموتور ژن های vHL، Runx3 و Ecad و بیان این ژن ها در سلول های +CD34 خون بند ناف که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در مرداد و شهریور ۱۳۹۲ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان از صفحه ۱۲ تا ۲۳ منتشر شده است.
نام: بررسی وضعیت متیلاسیون در پروموتور ژن های vHL، Runx3 و Ecad و بیان این ژن ها در سلول های +CD34 خون بند ناف
این مقاله دارای ۱۲ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله متیلاسیون
مقاله سلول های بنیادی خونساز
مقاله خون بند ناف
مقاله vHL ،Runx3 ،Ecad
نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: آزاد مهدی
جناب آقای / سرکار خانم: کاویانی سعید
جناب آقای / سرکار خانم: مرتضوی یوسف
جناب آقای / سرکار خانم: نوروزی نیا مهرداد
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: فرایندهای تمایزی ویژه به رده های گوناگون سلولی، با فاکتورهایی نظیر فاکتورهای نسخه برداری، عناصر سرکوبگر تومور و عناصر سیگنالینگ داخل سلول دارای ارتباط تنگاتنگ است که گروهی از این فاکتورها شامل vHL، Ecad و Runx3می باشند. مکانیسم های کنترلی تاثیرگذار توسط این فاکتورها نیز اپی ژنتیک است که دارای مکانیسم های متعددی از جمله متیلاسیون و استیلاسیون می باشد. در واقع هدف اصلی مطالعه ذیل، بررسی وضعیت بیان ژن های vHL، Ecad و Runx3 در سلول های بنیادی CD34+ خون بند ناف و آشکار ساختن الگوی متیلاسیون ژن های موردنظر در این مرحله بود.
روش بررسی: پس از جداسازی سلول های بنیادی از خون بند ناف و کشت سلول های موردنظر در محیط مخصوص و نیز تخلیص ژنوم از سلول ها، در مرحله اول از RNA مورد نظر، cDNA ساخته شد و واکنش PCR نیز برای ژن های مورد مطالعه انجام گرفت. در مراحل بعدی نیز از DNA پردازش شده مراحل قبل، برای انجام واکنش های MSP استفاده شد.
یافته ها: پس از انجام واکنش PCR با پرایمرهای طراحی شده برای استفاده در Real Time PCR و cDNA مربوط به RNA سلول های بنیادی، این نتایج به دست آمد که همه ژن های مورد مطالعه، در سلول های بنیادی CD34+ بیان می شوند. با انجام MSP در مرحله دیگری از مطالعه نیز مشخص شد که ژن های Ecad و Runx3 دارای متیلاسیون و بیان نسبی و ژن vHL نیز فاقد متیلاسیون و بیان کامل تحت این شرایط بودند.
نتیجه گیری: همخوانی قابل توجهی بین بیان یک ژن و تغییرات اپی ژنتیک وجود دارد و بیان هر سه ژن مورد مطالعه، نشان دهنده نقش موثر آ ن ها در بیولوژی و عملکرد سلول های بنیادی خونساز دارد.